Dziedziczenie traumy - epigenetyka

Dziedziczenie traumy.
Względnie nowa nauka o epigenetyce dowodzi że, to kim jesteś jest zwieńczeniem doświadczeń w twoim życiu i nawet tych z życia twoich przodków, które powodują zmiany w funkcjonowaniu twoich genów. Modyfikacje występują bo geny mogą się włączać i wyłączać w zależności od środowiska które cie otacza. Innymi słowy, rodzisz się z pewnym zestawem genów, ale wydarzenia twojego życia determinują, które geny się wyrażają, a które geny nie. I tą determinację przekazujesz potokom. Złą wiadomością jest to, że trauma może zostać odziedziczona właśnie przez zmiany epigenetyczne. Niestety wiele mechanizmów, zachowań i problemów zdrowotnych powiązano z mechanizmami epigenetycznymi. Powiązane schorzenia obejmują wiele nowotworów, choroby autoimmunologiczne, zaburzenia neurodegeneracyjne i psychologiczne, nałogi i choroby układu oddechowego, układu sercowo-naczyniowego, rozrodczego i neurobehawioralnego. Ale dobrą wiadomością jest to że, zmiany epigenetyczne można odwrócić.
Dobra. Postraszyliśmy. A teraz, co to tak na serio jest ta epigenetyka? Historia epigenetyki przeplata się z badaniem ewolucji i rozwoju. Termin "epigenetyka" istnieje od wieków,choć różnie nazywany, i był pierwotnie używany do opisania procesów, w których zapłodniona zygota rozwinęła się w dojrzały organizm. Słowo to rozwinęło się w taki sposób, że oznacza każdy proces, który zmienia aktywność genu bez faktycznej zmiany pierwotnej sekwencji DNA. Modyfikacje genów są następnie przekazywane nowo narodzonym "komórkom potomnym" i mogą być dziedziczone przez potomstwo. Kiedyś sądzono, że epigenom embrionu, zapis zmian chemicznych i DNA, został całkowicie usunięty i przebudowany od zera. Ale wymyślono, że nie będzie to w pełni prawdziwe. Niektóre znaczniki epigenetyczne pozostają w miejscu, ponieważ informacja genetyczna przechodzi z pokolenia na pokolenie, proces ten nazywamy dziedziczeniem epigenetycznym. Dziedziczenie epigenetyczne daje inny wymiar współczesnemu obrazowi ewolucji. Jest to sprzeczne z ideą, że dziedziczenie zachodzi tylko poprzez kod DNA, który przechodzi od rodzica do potomstwa. Oznacza to, że doświadczenia rodzica, w postaci znaczników epigenetycznych, mogą zostać przekazane następnym pokoleniom. Ludzki genom zmienia się powoli, poprzez procesy losowej mutacji i doboru naturalnego. Potrzeba wielu pokoleń, aby cecha genetyczna stała się powszechna w populacji. Epigenom może się jednak szybko zmieniać w odpowiedzi na środowisko.
Złą wiadomością jest to, że trauma może być dziedziczona przez epigenetykę. Dobra wiadomość jest taka, że ​​można ją odwrócić. Jak trauma jest dziedziczona? Wpływ traumatycznych doświadczeń może być dziedziczony epigenetycznie poprzez "pamięć molekularną", przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Jak można przekazać ten uraz? Zgodnie z nowym wglądem w epigenetykę behawioralną, traumatyczne doświadczenia z przeszłości lub w przeszłości naszych przodków, pozostawiamy blizny molekularne przylegające do naszego DNA. Dorośli wszystkich grup etnicznych, którzy dorastali z alkoholikami lub toksycznymi rodzicami, wszyscy noszą ze sobą coś więcej niż tylko wspomnienia. Stają się częścią nas, resztkami molekularnymi utrzymującymi się na naszym genetycznym rusztowaniu. DNA pozostaje takie samo, ale tendencje psychologiczne i behawioralne są dziedziczone. Mogłaś odziedziczyć nie tylko kościste kolana swojej prababki, ale także jej predyspozycję do depresji spowodowanej zaniedbaniem, jakiego doznała jako noworodek. Prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń behawioralnych i psychicznych w późniejszym życiu jest zwiększone przez traumę. Szkodliwe skutki traumatycznych wydarzeń pojawiają się u dzieci osób, które same zostały dotknięte mimo że, dzieci te nigdy ich nie doświadczyły. Ta odziedziczona "pamięć molekularna" może być wykryta w epigenomie dziecka. Wiele badań potwierdziło, że osoby z pewną kombinacją genów są bardziej narażone na stres i traumę w życiu, co prowadzi do podatności genetycznej, na przykład na depresję, problemy behawioralne lub przemoc. Ci ludzie mają mózgi, które silniej reagują na poczucie zagrożenia, czyniąc je bardziej wrażliwymi gdy coś pójdzie nie tak. Jednak niektóre osoby, z różnymi kombinacjami genów, zdają się przepływać przez przeciwności życia z bardzo niewielkimi negatywnymi konsekwencjami.
Jeden gen, gen transportera serotoniny , był szczególnie szeroko badany pod kątem dziedziczenia epigenetycznego i zdrowia psychicznego. Był powiązany z depresją, lękiem, PTSD, uzależnieniem i innymi zaburzeniami psychicznymi. A zatem, zamiast transportera serotoniny będącego genem podatności na ataki lub genem optymizmu,jak bardzo chętnie jest określany przez lekarzy, przyjmijmy że,tak na prawdę jest to gen "plastyczności". Ludzie z niską ekspresją są po prostu bardziej otwarci i reaktywni w swoim środowisku i dlatego będą korzystać z doskonałych udogodnień i wsparcia, ale będą również bardziej dotknięci nadużyciami i brakiem wsparcia.

To, co dzieje się z nami nawet w bardzo młodym wieku, może mieć długotrwałe skutki. Czy te wpływy są efektami środowiska. Tak ale są wspólnym efektem działania środowiska na nas poprzez nasze geny. Dobrą wiadomością jest to, że zmiany epigenetyczne w mózgu można odwrócić. Leki, hipnoza , terapia poznawczo-behawioralna , desensytyzacja ruchów oczu i ich ponowne przetwarzanie (EMDR) oraz inne modalności związane z mózgiem, nawet rzeczywistość wirtualna okazała się pomocna w leczeniu urazów. Badania wykazały, że efekty epigenetyczne urazu można odwrócić, tak aby nie zostały przekazane. W szczególności odwrócenie objawów urazowych zaobserwowano u samców myszy i ich potomstwa w wyniku wzbogacenia środowiska. Eliminacja objawów była związana z epigenetyczną regulacją genu receptora glukokortykoidowego. Wzbogacone środowisko dla człowieka obejmuje:
1 . Zdrowa dieta : spożywaj więcej pożywnych pokarmów i ogranicz ilość przetworzonego i niezdrowego jedzenia. To, co wkładasz do ust, ma wszystko co ma związek z tym, co dzieje się w twojej głowie.
2. Aktywność fizyczna : poruszaj swoim ciałem. Po śnie, ćwiczenia fizyczne to najlepsza rzecz, jaką możesz zrobić dla swojego mózgu .
3. Wyzwania : Regularnie wypychaj mózg ze swojej strefy komfortu.
4. Nowości : Wzbogacaj i rozwijaj swój mózg, codziennie poznając nowe rzeczy .
5. Śmiech : bądź zabawny i baw się dobrze. Twój mózg uwielbia się śmiać i jest z niego zachwycony .
6. Połączenie : Zachowuj intymne i ścisłe relacje między ludzkie. Twój mózg musi być połączony z innymi .
Mechanizmy epigenetyki behawioralnej leżą u podstaw nie tylko defektów i słabości, ale także siły i sprężystości. A dla tych nieszczęśliwych, którzy mogliby zastąpić wszystkich nieszczęśliwych lub wstrzymujących się "dziadków", nowe terapie lekowe mogą zresetować nie tylko nastrój, ale same zmiany epigenetyczne. Podobnie jak w starej sukience babci, którą można nosić lub zmieniać. Genom od dawna znany jest jako wzór życia, ale epigenom jest szkicem życia. Ta informacja sprawia że, ​​musisz zacząć wierzyć że, masz o wiele więcej mocy niż kiedykolwiek sądziłaś. Że wpływa ona na Twoją rzeczywistość, a nawet na przyszłe pokolenia. Nikt nie jest w stanie kontrolować tego, co wydarzyło się w sto lat temu, a co mogło spowodować, że niektóre geny się włączyły, ale każdy ma siłę żeby zmienić siebie i przekazać swoim prawnukom , coś dobrego.>>>>TomaszSarbiewski<<<<

Popularne posty z tego bloga

Mięśnie pleców - wzmocnienie, rehabilitacja.

Narcystyczny psychopata. (rozdz: 18 i rośnie)

Socjopata - związek