Kłamstwa.
"Aby sztuka teatralna mogła odnieść sukces i poruszyć publiczność, musi być wiarygodna, ale nie prawdziwa". Tak mówi Arystoteles w „Poetyce”. Fałszywa historia jest urocza, zabawna i relaksująca. Prawdziwa jest nudna i denerwująca. Są kłamstwa, które mówimy z uprzejmości. Możemy powiedzieć „dobrze wyglądasz dzisiaj” komuś, kto wygląda brzydko. Sprawiamy w ten sposób, że osoba ta nie poczuje się gorzej. Istnieją kłamstwa, które mówimy o sobie, często o sobie samym. Przeważnie nie używamy tych kłamstw, aby zaprezentować się lepiej niż jesteśmy, ale przede wszystkim po to, aby zachować wrażenie jakie mają o nas inni. Istnieją jednak również kłamstwa, których używamy do manipulowania innymi. Poprzednie typy kłamstw przychodzą niemal instynktownie. Ale te o których teraz mówimy, wymagają przygotowania, umiejętności i talentu. Kłamcy tego rodzaju upewniają się, że znają swoją publiczność na wylot i są dobrze przygotowani do służenia swoim kłamstwom. Wtedy mogą sprzedać wszystko pra...