Gniew , sukces , nagroda.
Często radości z odniesionego sukcesu towarzyszy lęk. Boimy się że ci, którzy będą nam zazdrościć, zechcą się na nas odegrać. Zauważono że, osoby obawiające się zawiści stają się często bardzo pomocne wobec osób, które mogą być zazdrosne o odniesiony sukces.
Można mówić o dwóch rodzajach zazdrości. Łagodnej i złośliwej. Osoby zazdrosne łagodnie, czują się zmotywowane do poprawiania swoich osiągnięć tak by dorównać osobie, której zazdroszczą. Z kolei złośliwi zazdrośnicy chcą zniszczyć sukces osoby, której zazdroszczą. Zgodnie z obserwacjami czynionymi na gruncie nauk ewolucyjnych o człowieku, należałoby się spodziewać że, osoby będące potencjalną ofiarą zawiści, będą zachowywać się bardziej społecznie, by osłabić siłę negatywnych zachować wobec siebie.
Przeprowadzono eksperyment, który opierał się na założeniu że, zasłużona nagroda wywołuje zwykłą, łagodną zazdrość. A nie zasłużona, złośliwą zawiść. Ci, którzy ich zdaniem dostają niezasłużoną nagrodę, poświęcają więcej czasu drugiej osobie. Wygląda więc na to, że lęk przed zawiścią sprzyja zachowaniom wzmacniającym interakcje społeczne.
Gniew w powszechnym odczuciu jest określany jako emocja negatywna. Okazuje się jednak że, gniew ma również trochę pozytywnych cech. Przykładowo aktywuje lewą półkulę mózgu, która zazwyczaj kojarzona jest z emocjami pozytywnymi. Co więcej, podobnie jak emocje pozytywne, gniew motywuje ludzi do podjęcia działania. Ludzie zazwyczaj dążą do zdobycia przedmiotu, który ma dla nich właściwości nagradzające. Oznacza to, że przedmiot ów ma wartość pozytywną i poprawia samopoczucie. Postanowiono sprawdzić czy zależność ta występuje również w odniesieniu do emocji gniewu.
Przeprowadzane są eksperymenty, których uczestnikom pokazywane są na ekranie zdjęcia przedmiotów. Tuż przed wyświetleniem przedmiotu pokazywane są na ułamki sekund twarze wyrażające gniew, lęk lub neutralne. Krótki czas ekspozycji twarzy sprawiał, że uczestnicy badania nie zdają sobie z tego sprawy. Ten podprogowy przekaz łączy określoną emocję z przedmiotem. Pod koniec eksperymentu uczestnicy mają określić jak bardzo chcą mieć przedstawiane przedmioty. Okazuje się, że ludzie chętniej sięgają po przedmioty skojarzone z rozzłoszczonymi twarzami. Co ciekawe, nie zdają sobie zupełnie sprawy z tej "gniewnej motywacji".>>>>TomaszSarbiewski<<<<
Można mówić o dwóch rodzajach zazdrości. Łagodnej i złośliwej. Osoby zazdrosne łagodnie, czują się zmotywowane do poprawiania swoich osiągnięć tak by dorównać osobie, której zazdroszczą. Z kolei złośliwi zazdrośnicy chcą zniszczyć sukces osoby, której zazdroszczą. Zgodnie z obserwacjami czynionymi na gruncie nauk ewolucyjnych o człowieku, należałoby się spodziewać że, osoby będące potencjalną ofiarą zawiści, będą zachowywać się bardziej społecznie, by osłabić siłę negatywnych zachować wobec siebie.
Przeprowadzono eksperyment, który opierał się na założeniu że, zasłużona nagroda wywołuje zwykłą, łagodną zazdrość. A nie zasłużona, złośliwą zawiść. Ci, którzy ich zdaniem dostają niezasłużoną nagrodę, poświęcają więcej czasu drugiej osobie. Wygląda więc na to, że lęk przed zawiścią sprzyja zachowaniom wzmacniającym interakcje społeczne.
Gniew w powszechnym odczuciu jest określany jako emocja negatywna. Okazuje się jednak że, gniew ma również trochę pozytywnych cech. Przykładowo aktywuje lewą półkulę mózgu, która zazwyczaj kojarzona jest z emocjami pozytywnymi. Co więcej, podobnie jak emocje pozytywne, gniew motywuje ludzi do podjęcia działania. Ludzie zazwyczaj dążą do zdobycia przedmiotu, który ma dla nich właściwości nagradzające. Oznacza to, że przedmiot ów ma wartość pozytywną i poprawia samopoczucie. Postanowiono sprawdzić czy zależność ta występuje również w odniesieniu do emocji gniewu.
Przeprowadzane są eksperymenty, których uczestnikom pokazywane są na ekranie zdjęcia przedmiotów. Tuż przed wyświetleniem przedmiotu pokazywane są na ułamki sekund twarze wyrażające gniew, lęk lub neutralne. Krótki czas ekspozycji twarzy sprawiał, że uczestnicy badania nie zdają sobie z tego sprawy. Ten podprogowy przekaz łączy określoną emocję z przedmiotem. Pod koniec eksperymentu uczestnicy mają określić jak bardzo chcą mieć przedstawiane przedmioty. Okazuje się, że ludzie chętniej sięgają po przedmioty skojarzone z rozzłoszczonymi twarzami. Co ciekawe, nie zdają sobie zupełnie sprawy z tej "gniewnej motywacji".>>>>TomaszSarbiewski<<<<
