Narcystyczny psychopata. (rozdz: 18 i rośnie)

W tym miejscu zamieszczam część swoich prac sprzed kilku lat, dotyczących psychopatów, narcyzów i ogólnie ludzi toksycznych. Tematy mogą być pomocne w zrozumieniu naszego otoczenia. A przede wszystkim, może pomóc w rozpoznaniu przyczyn przemocy domowej. Jak również, pomóc ofiarom tejże przemocy w samodzielnym dokonaniu wyboru.

                                                       Narcystyczny psychopata cz.2

 1.

Należysz do mnie.
Jestem twoim właścicielem . Od chwili, gdy po raz pierwszy zaangażowałaś się w związek ze    mną, stałaś się moją własnością. To jest niepisana umowa, która tworzy się między tobą a mną. I pochłonie cię, posiadam cię i pociągnę twoją tożsamość do piekła. Nie poznaję cię jako kogoś, kto jest odrębny ode mnie, z własnymi nadziejami, lękami i pragnieniami. Zostałaś podłączona do mnie od samego początku, jesteś moim urządzeniem, które jest tu, aby zapewnić mi dostawy  paliwa.Stosuj się do mnie i postępuj w zgodzie z moimi poleceniami. Połączenie twojego umysłu z moim,jest tym, co reguluje całokształt naszej relacji, i wszystko to, co znajduje się za nią. Wszystko co robię i ci mówię. Poprzez zrozumienie, że tak właśnie widzisz twój stosunek do mnie, zdasz sobie sprawę że, stajesz się częścią mnie.
Co jest twoje, to jest moje.
W ramach tej niepisanej umowy przejmuję  władzę, opiekę i kontrolę nad wszystkim, co posiadasz. Twoje pieniądze są moją własnością. Twoimi znajomymi są wyłącznie moi przyjaciele To ja będę ci dobierał towarzystwo. Twój dom jest moim domem, w którym muszę się zainstalować , zanim się zorientujesz. To nie jest twój samochód, to jest mój samochód. Nie uznaję żadnych granic  i dlatego możesz zauważyć, że Twoje mienie będzie zawsze przeznaczone dla mojego użytku. Nie masz prawa do posiadania czegokolwiek swojego we własnym życiu. Poczucie tego prawa ciągnie się na całe twoje życie. Wezmę twoją godność, twoje zdrowie psychiczne i poczucie własnej wartości .
To Ty i tylko Ty, jesteś winna.
Nigdy nie jestem w błędzie. Nigdy nie jestem za nic odpowiedzialny i nigdy przed nikim nie odpowiadam. Uciekam z odpowiedzialnością za cokolwiek i za wszystko co robię. A wina    zawsze będzie spoczywać na tobie. Nawet jeśli nic złego nie zrobisz,zawsze przeniosę winę na ciebie,to służy moim celom. Czerpię satysfakcję z tego że, kontroluję cię i oczerniam. Jeśli zapomnę wyjąć coś z kuchenki, to twoja wina. Jeśli zapomnę zapłacić bilet parkingowy, to jest twoja wina. Jeśli zapomnę o jakiejś rocznicy, to twoja wina. Każde nieszczęście, niepowodzenie i problem, który spowoduję zawsze będzie przypisany do ciebie.Bo ja nie mogę być pociągnięty do odpowiedzialności.
Biorę co chcę od każdego.
Chodzę po tym świecie jako olbrzym i to jest moje prawo robić, co mi się podoba. Wezmę cokolwiek na czym mój wzrok spocznie, mam prawo to zrobić. Będę kraść, bo mogę. Jeśli chcę coś, to wezmę. Wezmę kredyt,bo tak chcę.Wezmę twoje dokonania,bo są moje.Pójdę do lóżka z kochanką, bo to ją chcę w swoim łóżku, a nie ciebie. Nie cierpię żadnych konsekwencji. To moje prawo  i nie należy kwestionować lub mnie krytykować, kiedy korzystam z tego prawa.
Cały skarbiec jest mój.
Wszystkie zasoby, które są w moim skarbcu,są dla mojego wyłącznego użytku. Nie będę   niczego nikomu dawać. Nie będę się dzielić. Będę gromadzić pieniądze potajemnie, mimo, że mamy wspólne konto. Mam własną półkę w lodówce na jedzenie, którego nikt inny nie ma prawa ruszyć. Nikt nie może siedzieć w moim ulubionym fotelu, nawet jeśli nie ma mnie w domu. Nikt nie może dotykać moich rzeczy. One nie są dla ciebie,one są dla mnie. Moi przyjaciele są moimi przyjaciółmi. Tak, będę udawać, że cię lubię, wyłącznie ze względu na twój wygląd, ale nigdy nie będę faktycznie twoim przyjacielem. Wszystko, co jest moje pozostaje w moim skarbcu.
Idę tam, gdzie mi się podoba.
Mam prawo iść wszędzie tam, gdzie mi się podoba. Zawsze byłem w najwspanialszych miejscach. Mogę uczestniczyć w spotkaniach, na które nie zostali zaproszeni inni. Idę na przyjęcia, mimo że nie zostałem na nie  zaproszony. Będę cię podglądał,podsłuchiwał,śledził bo muszę zawsze wiedzieć, co się dzieje. Poza tym,jestem tak wspaniały , że ​​zawsze i wszędzie jestem mile widziany. Mam dostęp do wszystkich miejsc.
Jestem właścicielem wszystkiego.
Reflektor musi być skierowany na mnie przez cały czas, ponieważ należy do mnie. Jest dla mojego użytku. Wymagam podkreślenia tego jak bardzo jestem interesujący, dowcipny i niezwykły. To złote pode mną to moje podium.Stoję na tym podwyższeniu jako zwycięzca. I biada każdemu kto spróbuje, wskazać jako zwycięzcę kogoś innego.
Nic Ci nie zawdzięczam.
Nic ci nie zawdzięczam, bo na początku dałem ci wszystko. To nie ma znaczenia, że niczego nie miałem. Że ​​od tamtej pory ty dałaś mi z siebie wszystko, swoją miłość, swoje uczucia, czas, pieniądze, swoją godność i swoją chęć do życia. Możesz dawać mi prezenty, biegać za mną, pielęgnować  mnie, dawać mi wsparcie i uspokajać mnie. Ale to jest właśnie to, co powinnaś robić, ja mam prawo być traktowany w ten sposób. Nie mam poczucia konieczności odwzajemnienia, ktoś tak wysoko urodzony jak ja, nie musi łasić się do ciebie. Jesteś niczym beze mnie. Jesteś  bezwartościowa i żałosna. A zatem nic nie jestem ci winien.
I na koniec pamiętaj, należysz do mnie.
Chciałbym przypomnieć Ci o tym fakcie. Jesteś moją własnością. Moją i tylko moją. Nie byłoby dobrze, gdybyś o tym  zapomniała.

2.

 Ludzie, którzy nigdy nie doświadczyli obsesyjnych myśli, nagle zaczynają się zastanawiać nad narcyzmem (egoizmem) i nie rozumieją, dlaczego i skąd pochodzi. Mogę ci powiedzieć. Jest on wynikiem kognitywnego(wyjaśnienie zwrotu, pod tekstem) zepsucia, co jest wynikiem trudności przy jednoczesnym trzymaniu dwóch przeciwstawnych myśli lub przekonań. Rozproszenie poznawcze prowadzi do obsesyjnej myśli. Ponieważ staramy się zrozumieć sytuację, która nie ma sensu. Jak mogę kochać coś, czego równocześnie nienawidzę? Jak mogę być szalony z miłości do tej osoby, ale jednocześnie gardzić nią? ... Pamiętamy wspaniałe chwile, dobre czasy i osobę, o której myślałeś, że byłeś zakochany i tęsknisz za nią. Ciekawe, co się z nim stało. Pamiętasz tę osobę, która już nie istnieje, walczysz z nową osobą, której już nie poznajesz, i nie wiesz, jak się z nią czuć. Jak można być jednocześnie dobrym i złym? Podjęcie starań  rozwiązania problemu, to dla naszych umysłów jest bardzo mylące i prowadzi do kognitywnej dygresji, która powoduje obsesyjne, przeraźliwe myśli, które utrudniają naszą zdolność do koncentracji, pracy, snu, jedzenia lub funkcjonowania.
Musisz pamiętać, że nie zrobiłeś nic złego, ani też nie możesz nic zrobić, aby przywrócić tę osobę do normalności. Człowiek, w którym się zakochałeś, nie jest tym, kim myśleliśmy, że  w ogóle jest. Nigdy nie istniał. Zakochałeś się w iluzji. W końcu zdajesz sobie  sprawę, że ta osoba nie jest kimś o kim myślałeś, ani kimś, kim chcesz aby była. I w końcu...Kiedy zdasz sobie sprawę, że oddzielenie się od narcyza jest dobrym pomysłem, jesteś na dobrej drodze do wolności. Wielu ludzi pyta, dlaczego wciąż marnują czas i swoje życie z narcyzem,wiedząc o tym z kim mają do czynienia. "Zrozumienie" to tylko pierwszy krok na drodze do uwolnienia się. Znaczenie przetwarzania naszych uczuć i dzielenia się naszą historią z innymi, jest konieczne, zanim ktoś naprawdę może się ruszyć na dobre. Do tego czasu pozostaniemy zablokowani w relacji. Obsesyjnie  pomagasz jej maskować egotyzm i równie obsesyjnie zapominasz. To toksyczne uzależnienie od narcyza. Ludzie mówią, że powinniśmy po prostu pójść dalej i spodziewać się, że zdołamy przezwyciężyć  siłę przyciągania narcyza. Ale nie możemy. Dopóki nie będziemy w pełni doświadczać tego, co  czujemy i opowiadamy. Zanim nie zaczniesz dzielić się swoją historią z innymi, którzy mogą odnosić się do niej i pomogą zorganizować Twoje myśli w taki sposób, abyś mogła zrozumieć sytuację. Możesz zapytać przyjaciół : "Jak rozumiesz tą bezsensowną sytuację?". Musisz "zorganizować" traumę i chaos, których doświadczamy w życiu, w sztywne ramy i usystematyzować go. Cóż, to z pewnością nie jest łatwe, ale uważam, że posortuje to nasze uczucia i zorganizuje nasze myśli w taki sposób, który pomaga nam poczuć, że doświadczyliśmy jakiejś fizycznej formy i struktury. A to, pomaga ogromnie. To sprawia, że ​​czujemy się lepiej, aby wyrazić siebie w sposób, który pozwala nam czuć się tak, jakbyśmy wreszcie zmusili cały szalony bałagan do odpoczynku w naszych głowach.zaczyna się wtedy pojawiać miejsce na analizę. Dopóki tego nie zrobimy, paradoksalnie zawsze będziemy o tym zapominać. I przyjmować cudzą winę na siebie. Każdy z nas musi znaleźć sposób, aby nadać twórczą formę temu, czego doświadczył. Kluczem jest znalezienie wyjścia, w którym możemy wyrazić nasze uczucia i dzielić się naszą historią. Dla niektórych może to obejmować rozmowy z członkami rodziny lub przyjaciółmi, dzielenie się swoją traumą na forum on-line, pisanie lub tworzenie dowolnego rodzaju sztuki. Cokolwiek to jest, ważne jest, aby znaleźć "wentyl" przez który, puścisz parę w gwizdek. Musisz znaleźć metodę aby wyrazić siebie w sposób, który pomaga uwolnić swoje emocje i umieścić przykre rzeczy w perspektywie.  Moim zdaniem, jest to jedyny sposób na odpoczynek twojego umysłu. Co prawda, Narcyz nigdy nie zechce pozwolić Ci na samodzielną prace twórczą. Ale możesz pomóc sobie, odciąć się od niego.Ignorując. Traktując jak powietrze...
Jednym z głównych powodów, dla których jesteśmy pochłonięci obsesją pozostawania z narcyzem, jest to, że nie chcemy zastanawiać się nad swoimi uczuciami. Pomyśl o tym, jeśli  jesteś zaangażowany w obsesyjną myśl o relacji  z narcyzem i pochłonięty swoim własnym umysłem, co masz prawo czuć? I czy narcyz daje ci na to czas?  Identyfikacja własnego umysłu pozwala uniknąć takiego samopoczucia. Jeśli znów zaczniesz pogrążać się w obsesji, kwestionuj to pytaniem: "Jakiego uczucia staram się teraz unikać?". Gwarantuję, że odczuwasz bardzo silne emocje. Musisz przestać bać się czuć własne uczucia. Musisz nauczyć się ,nie unikać swoich uczuć metodami rozproszenia.
Dlaczego ten krok jest tak ważny?
Badania mówią nam, że głównym powodem stresu urazu psychicznego jest to, że nasze wspomnienia o tych strasznych wydarzeniach są rozdrobnione. Psychologicznie, traumatyczne wydarzenia to te, które nie mają żadnego dobrego/pozytywnego wyjaśnienia. Nasza naturalna tendencja obrony swojej osobowości, polega na unikaniu myśli o bolesnych wspomnieniach i wydarzeniach. Tłumimy je,wypieramy i mamy nadzieję, że odejdą. Ale tak to nie działa. Jeśli nie przetworzysz ich,  to nie poradzisz sobie z nimi. Nie wyrazisz ich ekspresyjnie nadając formę, nigdy nie odejdą. To dlatego, że umysł jest najlepiej czyszczony, gdy istnieje spójność z naszymi myślami. Jedynym sposobem na rozwiązywanie sprzecznych myśli jest przypomnienie ich sobie, przetwarzanie i zrozumienie. Jednym ze sposobów na to, jest dzielenie się naszą historią z innymi. Dzielenie się naszą historią z ludźmi, którzy rozumieją, jest metodą bardzo zdrową i działającą z wręcz chirurgiczną precyzją. To weryfikuje nasze doświadczenie i uświadamia nam, że nie jesteśmy sami w naszej walce. Opowiadanie historii, pozwala na powiązanie ze sobą emocjonalnych wspomnień, co sprawia, że ​​traumatyczne wydarzenia są bardziej spójne.A tym samym mniej groźne i łatwiejsze do usunięcia. To sprawia, że bardziej prawdopodobne jest ,że ​​wspomnienia z tych wydarzeń nie bedą wielokrotnie przywoływane z pamięci, przy przypadkowych okazjach. Nierozwiązany uraz emocjonalny powoduje w naszym organizmie brak hormonami, który pozostawia nasz systemy odpornościowy słabym i podatnym na ataki.
Zanim będziesz mogła kontynuować uwalnianie się, musisz nauczyć się przetwarzania własnych emocji i zrozumieć odczucie, że Twoje emocje są w krytycznym stanie .
Pracujesz nad obsesyjnym myśleniem, aby uniknąć konfrontacji z bolesną rzeczywistością swojej sytuacji. Używasz powtarzających się myśli, aby odwrócić uwagę od tego, co naprawdę musisz skonfrontować i przetworzyć , swoje własne uczucia do narcyza. Jesteś odważny i powinieneś być dumny ze swojej gotowości do konfrontacji ze swoją sytuacją i poradzenia sobie z uczuciami, których doświadczasz. Zbyt często ludzie uciekają od własnych uczuć. Ucieczka, jest jak życzenie śmierci dla życia. Możemy być teraz w ciemności, ale i w tej ciemności przychodzi światło. Jeśli zobowiążesz się do odczuwania własnych emocji i pozostania tam gdzie jesteś, a nie będziesz szukać dróg ucieczki, Twoje doświadczenie staną się żywe. Wszystko stanie się bardzo jasne, gdy nie będziesz   próbować  uciec od nich. Czyli, uciec od siebie samego.

 Musisz stawić czoło własnym bólom. Spójrz sobie samemu prosto w oczy. Myślę że,  jest to jedyny sposób na odwrócenie negatywnych wzorców myślenia. Jeśli napotykasz coś w głowie, co nie współgra ze sobą,z Twoimi odczuciami, nie unikaj tego. Przetwórz to, przetraw, przegadaj z kumplem lub kumpelą. Kiedy napotykasz ból i strach, będziesz miał poczucie upokorzenia. Nie będzie miejsca na arogancję trzymania się ideałów ,lub okłamywania siebie, jako metody ucieczki od rzeczywistości. Rodzaje odkryć dokonanych w bolesnych sytuacjach, mają wiele wspólnego z  odwagą. Kiedy zatrzymujemy się i czujemy nasze uczucia, natykamy się na naszą prawdziwą istotę. Jesteśmy bardziej w kontakcie z samym sobą, niż kiedykolwiek wcześniej.   To jest właśnie to, co buddyści nazywają uważnością ....
Jasność zapewnia kierunek. Nigdy nie powinnaś się obawiać rzeczywistości własnej sytuacji, bez względu na to, jak przytłaczająca może się wydawać. Wszystko w życiu uczy nas, czegoś. W obie znajduje się  dowód, że jesteś gotowy nauczyć się czegoś, od swoich doświadczeń, zamiast wypierać się siebie. Walka wzmacnia ludzkiego ducha i wzmacnia nasz charakter. Daje nam cel i kierunek. Idąc ścieżką najmniejszego oporu w życiu,stajesz po stronie przegranych. Tylko walka o siebie i ból poznania własnej istoty,  prowadzi do transformacji.....

Kognitywistyka – dziedzina nauki zajmująca się obserwacją i analizą działania zmysłów, mózgu i umysłu, w szczególności ich modelowaniem. Na jej określenie używane są też pojęcia: nauki kognitywne bądź nauki o poznaniu. Kognitywistyka jest nauką interdyscyplinarną, znajduje się na pograniczu wielu dziedzin: psychologii poznawczej, neurobiologii, filozofii umysłu, sztucznej inteligencji, lingwistyki (lingwistyka kognitywna) oraz logiki i fizyki. Główne obszary badawcze w obrębie tej dziedziny to reprezentacja wiedzy, język, uczenie się, myślenie, percepcja, świadomość, podejmowanie decyzji oraz inteligencja (tzw. inteligencja kognitywna)

3.

Narcyzi są mistrzami w grach umysłu. Grają by wygrać i nie biorą jeńców. Są nieszczęśliwi jeżeli przegrają i wtedy często reagują  wybuchami wściekłości i złoszczą się jak małe dziecko. Jedynym sposobem dla drugiej osoby by wygrać,a narcyz przegrał, jest nie odtwarzać jego scenariuszy.Odsunąć się od niego.Odejść.Zrezygnować z jego towarzystwa.
Oto bardziej popularne gry/scenariusze narcyzów :
1 ping-pong: Kiedy człowiek zaczyna rozumieć jak działa narcyz, zdaje sobie sprawę, że jest to trochę jak gra w ping-ponga. Jeżeli kiedykolwiek narcyz musi zastanowić się nad samym sobą ,na jakikolwiek temat, będzie od razu rzucać piłkę z powrotem do osoby którą uznaje za przeciwnika. Narcyz zawsze będzie to robił.Bo jego przeciwnikiem jest każdy oprócz niego. Robią to w nadziei, że nie będą musieli wziąć na siebie odpowiedzialność za swoje zachowanie.Robią to za pomocą obwiniania, zawstydzania, projekcji, zaprzeczania, etc. Wtedy ich partner zrobi to co zawsze, wybaczy narcyzowi, usprawiedliwa zachowania, bierze winę na siebie.
Narcyz,czuje się jak ruchomy cel który zawsze jest  na linii ognia. Aby trzymać się z dala od nich , zawsze trzeba mieć oko na "piłkę" .To znaczy ich działania i motywy które powodują to że on gra swoje mecze z tobą. Bezwzględnie musisz przestać z nim grać.Zatrzymując to łapanie piłki poprzez ustalenie granic i czyniąc go świadomym jego czynów. Powoduje to że narcyz uświadamia sobie, że nie ma nikogo więcej do "zabawy". I albo będzie cię ignorował, albo będzie starał się ukarać , albo po prostu ucieknie.
2 Mam cię! Narcyz jest mistrzem fałszywej empatii. Tobie się tyko ma wydawać, że pojawia się u niego zrozumienie tego co doświadczasz.Działania te spowodować powinny twoją podwójną czujność . Wystarczy,że jeśli zaczniesz uważać,iż jest prawdziwe porozumienie w twoim związku, on wyciąga bardzo szybko jeden po drugim "haczyk"który od dawna ma przygotowany na ciebie.Zawsze doprowadzi do sytuacji która pozwoli Ci poczuć się jeszcze bardziej winną,gorszą. Narcyz  perfekcyjnie wykonuje nieoczekiwane zwroty psychologiczne. Ich celem jest, aby szlifować Cię, upokorzyć i wzbudzić poczucie że jesteś winna ,mniejsza i  gorsza.
3 Szalone Ósemki: To jest ulubiona gra narcyzów ... Oszalejesz kiedy tylko pozwolisz wciągnąć się w tą grę. Narcyz przywołuje przeszłe problemy lub zachowania albo świadomie je prowokuje. Zawsze wtedy robi  coś przerażającego. Gra wygląda tak: "mówię ci, że masz zbyt bujną wyobraźnię...","Nie wiem o czym mówisz....","Nie masz pojęcia, o czym mówisz...". Albo że po prostu "tworzysz rzeczy które powodują problemy...". Będzie ci wmawiać,"... to oczywiste, że jesteś wariatką (jesteś nikim,gównem,kurwą,dziwką) przecież  wszyscy wiedzą że taka jesteś".
Oni twierdzą, że "nie pamiętasz tamtego wydarzenia"....Stanowczo twierdzą, że ​​to o czym mówią  "jest prawdziwe i nie ma takiej mozliwości, że mogliby o tym zapomnieć". Jest to niezwykle agresywna i irytująca taktyka zwana "gaslighting".Jest to powszechna technika stosowana przez narcyzów,nadużywających wszelkiego rodzaju przemocy. Twoje postrzeganie rzeczywistości nieustannie jest podważane tak, że kończy się brakiem zaufania do własnej intuicji, pamięci i rozumowania.
4 śmierć przez "tysiąc cięć": To jest naprawdę zabawna gra, i każdy ​ narcyz lubi w nią grać. Polega ona na niszczeniu twojej duszy, ego, twoich osiągnięć i każdego systemu wierzeń który masz,a który nie zgadza się z przekonaniami narcyza. Ta gra  jest realizowana przez nich, aby spróbować obrócić w tobie wszystko do góry nogami.Doprowadzić wszystko co robisz do całkowitego zaniku.Przyznaje sobie dodatkowe punkty, gdy uda mu się przenieść całą winę za to co z tobą zrobił, na kogoś innego.
 5 "oczko": W tej popularnej grze, nie wolno ci nigdy  osiągnąć wieku emocjonalnego powyżej 21 lat. Nawet jeśli masz 50 lat, nadal będziesz traktowana jak dziecko (głupie dziecko, złe dziecko, które trzeba ukarać itd.).
 6 Król gry: Najważniejszą rzeczą którą musisz wieedzieć o tej grze jest to, że  nikt nie może znać zasad z wyjątkiem króla.Król  dowolnie zmienia zasady i nie mówi  innym graczom o tych zmianach.Zmieniaja zasady kiedy jemu to odpowiada. Narcyz jest królem , a zatem zawsze wygra. Możesz zostać ukarana za złamanie zasad, nawet jeśli ich nie znałaś.
7 Kot i mysz:  to doskonała gra dla narcyza bo jest w rzeczywistości formą pasjansa, i polega na wyciągnięciu "lepszej" karty, aby pokonać przeciwnika.                                                                  Polega ona na otrzymaniu "premii" przez narcyza, która zazwyczaj oznacza twój ból . On na bieżąco śledzi rzeczywiste lub urojone rzeczy które robisz, zrobiłaś, albo możesz zrobić. To jest ich "dobieranie kart" i będą używać tych kart przeciwko tobie w miarę możliwości.
8 Poker Kłamców: Osoby z narcystycznym zaburzeniem osobowości (NPD) w tej grze czują się fantastycznie. Oni są wyrachowanymi kłamcami. Ich pełna osobowość i cały ich świat jest całkowicie oparty na kłamstwach. Ich cechy i domniemane działania są wykorzystywane w celu pozyskania innych ludzi, aby dali im poprawę ich narcystycznej samooceny poprzez pochwały, pochlebstwa i wyróżnienia.
9 Trzymaj się z daleka: To jest gra, w którą ​​ty sam, musisz nauczyć się grać. Ważne jest, aby uznać, że narcyz nie potwierdzi, że wszelkie gry(scenariusze) są odtwarzane.To do Ciebie należy powstrzymanie ich odtwarzania. Aby to zrobić, musisz przestać rozdrapywać przeszłe,własne  zdarzenia i zachowania. Ponieważ zawsze będziesz słyszał że mylisz się, że to narcyz ma rację, i że potrzebuje pomocy. Nie należy próbować przekonywać go, by potwierdził lub brał odpowiedzialność za swoje słowa i działania, ponieważ on zawsze bedzie mówić, że tego nie zrobił i nigdy się to nie zdarzyło.Jeśli jesteś w związku, musisz odejść od toksycznego partnerstwa z narcyzem. Jeśli twój szef jest nadużywajacym przemocy narcyzem,musisz znaleźć inną pracę. Musisz odejść od swoich rodziców,jeśli są narcyzami.

4.

Każdy psychopata jest narcyzem.Nie kazdy narcyz to psychopata.
Psychopata,zawsze będzie podkreślał siebie.Stawiał wlasna osobe na pierwszym miejscu,i wymuszał na rodzinie stawianie go ponad wszystkimi.Sa to ludzie o inteligencji,której nie można okreslić.Dlaczego? Ponieważ inteligencja to zbiór naszych odruchów,analiz ,spostrzeżeń za które odpowiedzialna jest,między innymi, kora płata czołowego mózgu. Tak więc inteligencji w sensie IQ,nie określamy. U psychopatów,okresla się "stopień przystosowania społecznego". I tu jest problem.Ponieważ ten ich stopień,mimo że maja np 50 lat,zawsze oscyluje na poziomie pięcio, sześcio letniego dziecka.Wystarczy zdystansować sie od nich ,i posłuchać ze zrozumieniem,tego co i jak mówią.Emocje,czyli "stopień rozwoju emocjonalnego",nigdy nie przekracza tego,który mają czternasto, pietnastolatkowie. Dochodzi do tego złośliwość,wynikająca z ich własnej świadomości niedowartościowania. Chęć manipulacji,naturalna u małych dzieci. I bezduszne okrucieństwo ,mimo pełnej świadomości czynienia zła.Podobnie jak u dzieci,które wiedząc że,wyrywanie żukowi nóżek,albo opalanie skrzydełek muchy nad zapalniczką jest zabronione,robia to z dzika satysfakcją.Własnie dlatego żeby sprawdzić jak bardzo  muchę albo żuka to boli... Dla psychopaty to Ty jesteś taką muchą czy żuczkiem.
Jedną z metod zadawania Ci bólu i manipulowania Tobą,stosowana przez psychopatę,jest zbieranie na Ciebie haków.On zbiera haki na każdego w swoim otoczeniu.I wykorzystuje je na bieżąco dla podkreślenia swojej wyższości,swojej mocy sprawczej. często również po to żebyś coś dla psychopaty zrobił,czego nigdy byś nie zrobił,gdyby nie te haki.Psychopata zawsze pracuje cudzymi rękami.Zbierając laury ,kiedy praca się uda.Lub umywając ręce i ganiąc  wyrobnika,kiedy cos nie wyjdzie.Abstrachując,psychopata ma problem,kiedy nie ma niczego przeciw komuś,czym mógłby sie posłużyć. On nie potrafi wejść z kimś, w czyste relacje np. koleżeńskie.Nie potrafi się odnaleźć w takim związku.
Ale wróćmy do tematu Ciebie i haków,które posiadł psychopata.Są to haki,dotyczące rzeczy których lepiej nie wiedzieć.Najczesciej dotyczą one twoich chorób,finansów,wychowania dzieci. Jednak najchętniej wykorzystują intymna sferę twojej seksualnosci.Zdziwisz się, lecz te informacje sięgają często nawet czasów,sprzed waszego związku.(Ale o seksualności psychopaty i jego ofiar,w innym wątku).On trzyma je w kilku celach.
Po pierwsze,daja  mu one władzę nad Tobą. Zawsze,kiedy uzna że jest zagrożony Twoim odejściem lub po prostu będzie miał świadomość tego że dokonał na Tobie zbyt dużego świństwa,będzie Cię szantażował ujawnieniem tych swoich,wydumanych prawd.                                                       Kolejny powód trzymania tego badziewia w pamieci,to odstraszanie Twoich potencjalnych partnerów.Każdy facet,nad którym on nie ma władzy (czyli haka) i nie jest mu posłuszny,będzie bardzo dokładnie informowany o Twoich niecnych czynach (ile razy ,gdzie i z kim), budowie anatomicznej, pojemności i objętości wszystkich ... no powiedzmy  organów.
Kolejny to sam psychopata.Te "erotyczne haki" po prostu go podniecają.Nie raz widziałem psychopatów w stanie podniecenia emocjonalnego ,czy nawet erotycznego,kiedy opowiadali o seksualności swoich partnerek.
Chyba już ostatnim powodem jest pokazanie otoczeniu swojej wielkoduszności. Psychopata w rozmowach o swojej partnerce, jawnie sugeruje że wie z kim jest w związku,ale wybacza jej te wszystkie niecności.A czyni to z wielkiej miłości do niej.Oczywiście mowa o uczuciach wyższych takich jak np. miłość ,w odniesieniu do psychopaty ,jest czystym nieporozumieniem. Z cała stanowczością stwierdzam,że te osobniki takiego uczucia nie posiadają.Po prostu nie mogą go mieć.Ta część mózgu,która odpowiada za rozwój tych uczuć,u psychopatów nie funkcjonuje w sposób właściwy. Ale do rzeczy.Zadajesz sobie pytanie,"kiedy mój kochany psychopata,upubliczni haki które ma na mnie?".Błąd.To pytanie jest błędne, mimo licznych zapewnień ze strony Twojego psychopaty.Pamiętaj,to jest wieczny kłamca i manipulator.Twoje pytanie,powinno brzmieć : "Dlaczego on nie ujawnia ,tych swoich sensacji?Dlaczego nie wytacza przeciwko mnie armat,czym całe życie trzymał mnie w ryzach?"... No moja droga.Odpowiedź masz tu i teraz przed swoimi oczami.Kontrola umysłu,utrzymanie związku,podniecenie,korzyści towarzyskie.Czyli krótko mówiąc władza.Władza nad Tobą ,twoim życiem towarzyskim, uczuciowym, często zawodowym.przypominam  Ci.Masz do czynienia z małym dzieckiem w skórze i doświadczeniu życiowym ,rzeczonego już pięćdziesięciolatka.Nawet gdyby faktycznie chciał to zrobić,a dzieje się tak w stanach jego zdenerwowania,nie potrafi rozwiązać tego tematu.Jedyne co jest w stanie zrobić,to opowiadać,opowiadać, opowiadać swoim przyjaciołom.Do znudzenia.
Co możesz zrobić ,żeby podciąć mu skrzydła? Uwierzyć w to co mówisz.I na luzie,powiedzieć mu " Rób co chcesz,mnie na tym nie zależy. Poinformowałam o tym wszystkich już dawno temu". to jest oczywisty blef.Ale Ty,musisz wierzyć w to co mówisz.Bo psychopata wyłapie Twój ton głosu.Uwierz w to że,nie zależy Ci na tym co zrobi z tymi swoimi sensacjami. Jeżeli popracujesz nad sobą,naprawdę przestanie Ci zależeć.A w tym momencie uzyskasz kontrolę nad sytuacją.Oczywiscie psychopata ,tak łatwo nie odpusci.Będzie sie pieklił,groził ,krzyczał.  I bacznie Cie obserwował.Potrwa to kilka dni.Ale w końcu zaszyje sie w dziurze,i będzie obmyślał kolejny plan ,jak Cię usidlić.Jak uwikłać Cie w swoje psychopatyczne gierki. da Ci to jednak czas ,na dokonanie kolejnych ruchów,poza jego kontrolą.

5.

Dlaczego narcyz cię ignoruje.
Dlaczego narcyz ignoruje prawdę?Bo się jej boi.
Dlaczego narcyz boi się mnie?Bo znam prawdę.
Dlaczego narcyz ignoruje prawdę?Bo stanowi ona zagrożenie dla jego ego.
- Narcyz ignoruje cztery rodzaje ludzi. Ignoruje osoby które go nie lubią,nie wielbią,albo nie doładowują jego narcystycznego ego.Znaczy to że,nie dałeś się nabrać jak inni.Jak reszta jego wyznawców.Masz swój rozum i jesteś dobry w czytaniu ludzkich charakterów.Nie pozwalasz ująć się jego urokowi.
- Ignoruje cię,ponieważ czuje że jesteś dla niego rywalem.Jeśli jesteś z natury,towarzyski i autentyczny narcyz nie ma nic wspólnego z tobą.Będzie w stosunku do ciebie pełen zazdrości,graniczącej z nienawiścią.Dla niego po prostu znikniesz.Przestajesz istnieć.Wyjątkiem może byc sytuacja,kiedy narcyz czuje że może na twojej obecności zdobyć popularność, lub w jakiś sposób się wyróżnić.Ale kiedy osiągnie swój zamierzony cel,natychmiast zacznie cię ignorować.
- Ignoruje Cię,ponieważ wiesz kim on jest.Jeżeli poznałeś prawdziwą twarz narcyza,mimo jego ludzkiej maski ,nie istniejesz dla niego.Bedzie się obawiać że,ujawnisz to światu.On nie może tego zaryzykować .A jeśli jest świadomy swojej prawdziwej twarzy,możesz być w niebezpieczeństwie.Dlaczego? Bo narcyz boi się przyznać przed samym sobą że,nie jest wielki,wspaniały i nieomylny.Ignorujac cię,w jego mniemaniu,stajesz się "nikim".                                  A "nikt",nie może wydawać rzeczywistych osądów.
- Narcyz ignoruje cię za karę.On lubi karać ludzi, którzy ich nie czczą.Jeśli zauważysz jakąś wadę   w narcyzie,może on zamiast wpadać w szał,ignorować cię.To jego sposób na "zabicie ciebie",bez brudzenia sobie rąk.Za karę,narcyz nie będzie z tobą rozmawiać,nie uwzględni cię w swoich planach, albo będzie się chłodno do ciebie odnosił.
Chcialbym rozwiązać jeszcze jeden problem.
Wiele kobiet może powiedzieć:"Tak,wiem że jest fałszywy.Ale wiem też że to prawdziwy mężczyzna, a ja go kocham"...Dobrze.
- Po pierwsze,czy naprawde kochasz "prawdziwego mężczyznę"?Czy tylko go żałujesz? Litość i miłość to nie jest to samo.Wiele kobiet chce naprawić swojego mężczyznę.I przez to miłość może być mylona z litością przez kobietę.
- Po drugie.Nawet jeżeli myślisz ze to jest "prawdziwy mezczyzna",to skad wiesz że to nie jest kolejna z jego masek?Po trzecie.Każdy narcyz, nawet nie chce być "prawdziwym mężczyzną". Nigdy nie miał takiego zamiaru. Jeżeli on nie chce się odsłonić,nie chce sie zmienić,dlaczego myślisz że kochając go, zmienisz jego obłęd? Miłość nie jest uniwersalnym lekarstwem na wszystkie choroby.Po prostu życie nie jest takie bajkowe.
- Po trzecie.Żaden narcyz nie lubi swojego prawdziwego ja.Wobec czego do kobiety kochającej go,będzie czuł jedynie  niechęć,lekceważenie i nieufność.
Zdziwiona?

6

Jednym z często zadawanych pytań w kontekście zagadnień relacji damsko-męskich jest pytanie o to, czy przyciągają się podobieństwa czy różnice, oraz która z konstelacji ma większe szanse na powodzenie. Naukowcy dowodzą, że związki osób o podobnych zainteresowaniach, temperamentach czy systemie wartości mają większe szanse na przetrwanie. Nie mniej jednak, istnieje społeczne wyobrażenie związków, w których partnerzy działają na siebie jak magnes, czyli przyciągają się na zasadzie przeciwieństw. Zwykle relacje te ukazywane są jako bardzo namiętne. Dodatkowo, istnieje pewien mit kulturowy, relacji dobra ze złem, w wyniku której zło staje się bardziej łagodne, a dobro nabiera pikanterii. Mit ten szczególnie intensywnie oddziałuje na świadomość młodych ludzi. Jest to relacja bardzo ryzykowna, ponieważ każda ze stron może zostać, w dowolnym momencie, przeciągnięta na drugą stronę.
Związek z psychopatą.
Można się zastanowić, jaka jest dynamika podobnych związków w rzeczywistości? Szczególnym typem relacji ryzyka jest relacja psychologicznie dobrze funkcjonującej kobiety z mężczyzną o aspołecznym typie osobowości, psychopatą. Ze względu na poważne koszty psychiczne i fizyczne takich relacji, prowadzone są intensywne badania na dużych próbach populacyjnych aby znaleźć pewne prawidłowości. Tym bardziej, że okazuję się, że znaczna część kobiet nawiązująca związki z psychopatycznymi mężczyznami robi to częściej niż raz w życiu.Kształtuje w nich przekonanie, że przyciągają takich właśnie mężczyzn. Zdania są podzielone.Niektórzy twierdzą że, rzeczywiście tak często jest. Inni że, kobiety te poszukują męzczyzny o rysie rycerskiego obrońcy,sprawnego organizatora,otaczającego kobietę ochroną.
Kim jest psychopata? Termin ten generuje różnego rodzaju wyobrażenia, pojawiają się obrazy seryjnych morderców, wyrafinowanych zbrodni. W rzeczywistości jednak, większość psychopatów, to ludzie funkcjonujący stosunkowo normalnie w życiu społecznym i zawodowym, nierzadko prawnicy, lekarze, menadżerowie, a nawet psychologowie czy psychiatrzy. Istnieje jednak zestaw cech który zwykle charakteryzuje tych ludzi. Przede wszystkim, niezdolni są oni do przeżywania empatii. Nie są w stanie odbierać emocjonalnego świata drugiej osoby.
Co więcej, doświadczanie pewnych typowych emocji jest im niedostępne. Nie są w stanie odczuwać skruchy czy też winy za dokonane szkody, nie wyciągają wniosków na przyszłość. Zwykle nie tworzą dalekosiężnych planów, żyją chwilą. Relacje z innymi traktują instrumentalnie.Kierują się wyłącznie zyskiem.To społeczni drapieżnicy i pasożyty zarazem. Manipulują wrażeniem i drugą osobą aby uzyskać pożądaną gratyfikację. Mają narcystyczne przekonanie o swojej wyjątkowości i uważają, że należą im się szczególne względy. W dzieciństwie i w okresie dojrzewania ujawniają zwykle wiele zachowań patologicznych, takich jak zachowania agresywne, podpalanie, nadużywanie alkoholu i narkotyków, notorycznie kłamstwa. To również poszukiwacze wrażeń i adrenaliny. Ich poziom lęku jest zwykle niższy od średniej populacyjnej, więc potrzebują silniejszych bodźców aby funkcjonować normalnie. Nie lubią zasad, nie respektują autorytetów.
Miłość do psychopaty.                                                                                                                             Chociaż nie są emocjonalni, świetnie rozpoznają emocje innych ludzi, są dobrymi obserwatorami świata społecznego, szczególnie łatwo reagują na sygnały świadczące o słabości drugiej osoby. Zestaw ich cech osobowościowych, jest na tyle odpychający, że można zadać sobie pytanie, dlaczego dobrze funkcjonujące kobiety wchodzą z nimi w relacje? Odpowiedź jest prosta. Ponieważ większość psychopatów to urodzeni aktorzy. W początkowej fazie znajomości stosują oni wiele technik manipulacyjnych.
Kobiety opowiadające o swoich pierwszych doświadczeniach z psychopatycznymi mężczyznami twierdzą, że byli oni niezwykle czarujący, że działali na nie jak magnes, że nigdy dotąd nie doświadczyły tak dużej intensywności w kontakcie z drugą osobą. Mężczyźni ci również zapewniali je o swojej dobroci, wsparciu i chęci pomocy. W swoich wspomnieniach kobiety często zwracają uwagę na charakterystyczne, hipnotyzujące spojrzenie i odczucie bycia ,,pożeranym” przez partnera. Wrażenie jest jak najbardziej wytłumaczalne i jest wynikiem tego, że psychopata, nie odczuwający lęku w kontakcie, utrzymuje kontakt wzrokowy dłużej niż nakazywałby kontekst w którym przebiega interakcja. W dalszym etapie relacji, psychopata wykorzystuje wiele mechanizmów przywiązujących partnerkę.
Seks z psychopatą. Duże znaczenie odgrywa tutaj ilość kontaktów seksualnych, która zwykle jest duża. Kontakt seksualny, dla kobiety, wiąże się ze wzmożonym wydzielaniem hormonu zwanym oksytocyną, który wyzwalany jest również podczas karmienia piersią jak i odgrywa znaczenie w budowaniu zaufania między ludźmi.
W rezultacie, relacja jest dla kobiety niezwykle szczególna,a jej doświadczenia erotyczne niezwykle silne. Jeśli jeszcze do tego dodać fakt, że psychopata świetnie wyczuwa   pragnienia emocjonalne drugiej osoby, nie odczuwając przy tym własnych emocji, i potrafi je zaspokoić, przywiązanie jest ugruntowane. Tutaj zwykle pojawia się problem.
Psychopata odkrywa powoli swoje karty i kobieta zaczyna dostrzegać, że jest on dokładną odwrotnością jej wyobrażenia o nim. Nie zawsze świadomość ta pomaga wyplątać się jej z relacji, ze względu na siłę kontaktu i umiejętność ponownego przywiązywania partnerki. Jakie zatem są kobiety które wiążą się z psychopatami? Przede wszystkim w momencie poznania psychopaty znajdują się one zwykle w specyficznej sytuacji życiowej. Często odczuwają one pewną monotonię w swoim życiu, pragną zmian.Mogą też przeżywać emocjonalny kryzys związany z rozstaniem lub innym problemem życiowym. Słabość jest sygnałem dla psychopaty który, jak już było wspomniane, jest szczególnie na nią wyczulony. Paradoksalnie, chodzi tu jednak o słabość sytuacyjną, a nie wynikającą z ograniczeń temperamentalnych kobiety. Psychopaci z reguły nie wybierają kobiet dysfunkcyjnych czy też znajdujących się w depresji, ponieważ pragną oni zdobywać władzę poprzez kontakt z kobietami, które osiągnęły lub są zdolne osiągnąć pewien status społeczny.
Jak wykazują badania, zwykle są to kobiety : ekstrawertyczne, o pozytywnej afiliacji społecznej, tolerancyjne, otwarte na przeżywanie nowych doświadczeń, inteligentne, chętne do rywalizacji, tolerujące pewną dozę chaosu w swoim życiu, empatyczne, o niskim poziomie unikania zranienia, oddane, o wysokich standardach moralnych.
Zarówno te, jak i wiele innych cech stanowią punkt zaczepienia dla psychopaty, który umiejętnie je wykorzystuje. Poza tym, dla samej kobiety cechy te mogą być czynnikiem ryzyka. Jej otwartość na nowe doświadczenia może zbiegać się z jego miłością do adrenaliny, jej inteligencja z jego tendencją do stosowania gier umysłowych, jej tolerancja pewnej dezorganizacji z jego nieumiejętnością do planowania.   Ponieważ posiada ona wysokie standardy moralne, psychopata może być pewien jej wierności, co ma dla niego duże znaczenie (przy jednoczesnym zaniedbywaniu tej zasady ze swojej strony). Ambicja może natomiast utrudniać jej wyjście ze związku ponieważ nie chce ona przyznać się do porażki. Co może zatem pomóc takiej kobiecie?
Przede wszystkim zrozumienie dynamiki związku z psychopatą, poznanie mechanizmu przywiązania w tej ryzykownej relacji, dostrzeżenie pewnych ograniczeń we własnym postępowaniu i w końcu zrozumienie, że w jej wyborach nie ma tak naprawdę przypadków ani podstępności losu. Podczas gdy psychopata nie poddaje się terapii, kobieta wychodząca ze związku z aspołecznym mężczyzną, lub taka, która doznała już określonych szkód związanych z raniącymi relacjami, powinna skorzystać z pomocy psychologicznej.

7.

Narcyzm.Całkiem sympatyczne określenie niesympatycznej dysfunkcji mózgu.Oznacza to że choroba ta,według różnych psychiatrów i neurologów spowodowana, spowodowana jest albo przez zmiany biochemiczne zachodzące w mózgu,albo uszkodzenie mózgu w życiu płodowym,albo zmiany biochemiczne wywołuje uszkodzenie mózgu.Możliwość występowania zmian biochemicznych, oznaczałaby możliwość leczenia tej ciężkiej choroby psychicznej.  Będącej faktycznie zmianą osobowości.Faktycznie jednak,leczeniu poddaje sie niewielki procent narcyzów(około 4%),i to zazwyczaj jest to przymusowe leczenie spowodowane innymi czynnikami.Kim jest narcyz,w sensie rozumienia współczesnej  psychiatrii?Kazdy narcyz wykazuje zachowania psychopatyczne.Ale nie każdy psychopata jest narcyzem.Około 80%psychopatów ma osobowość narcystyczną.Narcyz jest sadystą.Ale nie każdy sadysta jest narcyzem.Tutaj odsetek jest większy,92%sadystów to narcyzi.Problem narcyzmu może dotyczyć każdego w twoim otoczeniu.Może nim być uczynny sąsiad.Mąż który co chwilę zabiera żonę do jakiegoś kurortu.Czy cudowny ojciec, który załatwia wszystko swoim dzieciom. Psychiatrzy,obecnie nie widzą szans skutecznego leczenia tej zmiany osobowości.Zaleca się porzucanie takich znajomości,co nie jest łatwe.Małżonkowie czy dzieci narcyzów,są praktycznie skazani na ich dominację,ze względu na zależność psychiczną i emocjonalną jaką narcyz wytwarza w swoim otoczeniu.Aczkolwiek, są przypadki   wyjścia z takich toksycznych relacji rodzinnych.Jednakże rzadkie ,ze względu na ogrom pracy jaką musi wykonać otoczenie ofiar.
Nie polecam czytania tego co tym razem piszę, empatom i ludziom o słabych nerwach a rozwiniętej wyobraźni. Resztę masochistów zapraszam do podróży po mrocznych odmętach ludzkiej osobowości.
Oczywiście wszystkie relacje mają swoje wyzwania. Ale bycie żoną narcystycznego męża może być bardzo skomplikowaną i ciernistą podróżą. Narcystyczny mąż może być próżny, niewrażliwy na twoje potrzeby, gwałtowny i wyjątkowo krytyczny wobec Ciebie. Życie z taką osobą, może być destrukcyjne i demoralizujące.Może powodować poczucie dezorientacji z powodu    pozornie niezrozumiałych działań.Jeśli nie można zostawić narcystycznej osoby, albo zrezygnować ze znajomości z nią z jakiegokolwiek powodu, to twoim jedynym wyjściem jest nauczyć się radzenia sobie z nim i samym sobą. Nie można zmienić narcystycznej osoby.Jest to niemożliwe.Narcyzm jest głęboko zakorzenionym zaburzeniem osobowości.Pierwszorzędne znaczenie ma tu Twój stosunek do niego.Musisz przyjąć prawdę, że są to ludzie "trudni do opanowania".Narcyz celowo próbuje cię zranić emocjonalnie, werbalnie lub fizycznie. Dla niego nie istnieje różnica między narcystycznym nadużyciem a sadystyczną przemocą. Wydaje sie że narcyz jest obojętny na twój ból.Tak jednak nie jest, robi to, aby zobaczyć i cieszyć się z niego.
Fabuła jest podobna dla większości kobiet, które poślubiły narcyza.Chłopak spotyka dziewczynę.Chłopak jest obrotny,"lew salonowy" który zmiękcza dziewczynie nogi.Poślubia ją. Zmienia się niebawem. Narcyz jest  bardzo intensywnie zaborczy od początku związku i bombarduje Ją swoją miłością i zwracaniem na siebie uwagi, umieszczając ją jednocześnie na piedestale. Łatwo zakochać się w narcyzie. Jednak jego prawdziwa osobowość zaczyna ujawniać się natychmiast gdy żona zaczyna cokolwiek krytykować.Stosuje on wtedy różne triki,od obrażenia się , bicia,gwałtu,poniżania.Stosuje całą gamę różnych form nadużyć.
Związek z narcyzem przynosi kobiecie ogromne straty.Poddawana przez lata nadużyciom, traci poczucie własnej wartości i pozostaje posłuszna jego żądaniom.Bycie żoną narcyza jest jak chodzenie po jajkach. Nie wiesz, co i kiedy spowoduje wybuch lub sprowokuje gniew. Po okresie miesiąca miodowego, mąż narcyz zaczyna obróbkę żony, krytykując jej zachowanie i wskazując na każdy szczegół, który mu przeszkadza,wymyślając kary. Jego żona pozostaje z nim w tym momencie, ponieważ już czuje się uwięziona i bezradna, wciąż pogrążona w emocjonalnej "pętli" miłości.Z biegiem czasu, związek rozpada się, ale wtedy kobieta w swojej  samoocenie praktycznie nie istnieje. Jest emocjonalnym wrakiem.

8.

Narcystyczna starość.
Jaki wpływ na narcyzów ma upływ czasu,wiadomo. Już nie są w stanie tak oczarować i manipulować swoją drogą którą idą przez życie ,tak skutecznie gdy byli młodsi.Najbardziej tracą siłę społeczną i psychologiczną nad innymi, kiedy zaczynają się starzeć. Nie tylko ich ciała poddają się czasowi, ale kiedy stracą "urok" ich młodości,również umysł traci swoją lotność , większość rozmów ze starzejącym się narcyzem  kończy się niezwykle boleśnie.
Narcyzi rzadko dojrzewają emocjonalnie więcej niż do poziomu wieku 6 letniego dziecka, więc słuchanie ich to naprawdę traumatyczne przeżycie. Ich wiek zachowań psycho-społecznych jest na poziomie dziecka mającego 13 lub 14 lat. U narcyzów określa się raczej  EQ [emotional quotient], zamiast IQ [iloraz inteligencji]. Konieczność podjęcia pracy , najbardziej przypomina u nich konieczność poddania się . Przejawiają zamiłowanie do samochodów, ostrej jazdy w stylu rajdowym  lub zachowania typu "zły nastolatek".
Technicznie rzecz biorąc, im więcej narcyz ma problemów,współistniejących ze sobą, tym bardziej prawdopodobne jest, że będzie coraz mniej ukrywał że dokonuje przemocy wobec kogoś. Im narcyz bardziej posuwa się w wieku,tym bardziej rośnie w nim skłonność do egocentryzmu, zachowań antyspołecznych i podejmowania szalonych decyzji.
Złośliwość narcyzów przybiera bardzo toksyczne formy,i ma tendencję do pogarszania się wraz z wiekiem. Wolą to, zamiast dorastania lub uczenia się, jak być lepszym człowiekiem wraz z upływem czasu.
Narcystyczna zmiana osobowości, nie przechodzi w miarę upływu czasu ,a zawsze przybiera na sile. Manipulacje narcystyczne stają się tylko coraz mniej skuteczne w ich próbach ogłupiania lub manipulacji psychiką ludzi z ich otoczenia.Narcyz kompensuje brak wpływów psychologicznych,wzrostem agresji fizycznej.
Narcyzi, socjopaci, psychopaci i inni toksyczni ludzie spędzają produktywne lata nie na pracy twórczej,a na doskonaleniu sztuki manipulowania ludźmi. Najczęściej funkcjonują dobrze w wieku 20 i 30 lat.W tym czasie,sprawiają wrażenie że, są bardzo popularni i są "wspaniałym człowiekiem" od dzieciństwa.
Po osiągnięciu wieku okolo 40lat, koło fortuny zaczyna się obracać.Wtedy,w ich umyśle zaczyna pojawiać się presja wieku i zaczynają mieć wszystkim za złe to że, tracą moc czarowania i omotywania ludzi za pomocą swojego wyglądu.
Kiedy osiągają wiek 50 i 60lat, narcystyczni ludzie zaczynają tracić przyjaciół i mają coraz mniejszy wpływ na otoczenie.Jest to wynikiem ich braku akceptacji samego siebie i świadome odsuwanie się od otoczenia.Poprzez wchodzenia w narcystyczne konflikty już   nie tylko z rodziną,ale i z najlepszymi przyjaciółmi. Często postanawia poślubić młodą kobietę,w której upatruje swoją młodzieńczą miłość, by wypełnić w ten sposób poczucie "pustego gniazda".
Psychopata lub narcyz nazbyt często traci znajomych,za swoje okrucieństwo wobec ludzi i wzrastającą wściekłość.Płaska linia emocjonalnego charakteru narcystycznego socjopaty pozwala mu jednak na  wiele możliwości skutecznego nawigowania w życiu i   zaprzyjaźniania się w dobrze sobie znanym,podporządkowanym strukturowo, przewidywalnym środowisku.
Ale oba typy osobowości,traktowane są jako stany nieuleczalnych zaburzeń osobowości. Narcystyczni ludzie żyją życiem patologicznych kłamców.Tak naprawdę nigdy nie rozwijają swojego charakteru. Ostatecznie są tyranami.Dorastają, aby stać się okrutnymi, upartymi i nieprzyjemnymi starcami.
Wszystkie typy osobowości Cluster B są toksyczne z samej swojej natury. Ludzie obarczeni tymi zmianami są przede wszystkim egocentryczni i starają się być konkurencyjni, ciągle knują i poszukują spisków ,okazując przy tym całkowite lekceważenie.
Ci, którzy są zmuszeni do opieki nad takimi trudnymi ludźmi jako partnerzy lub opiekunowie cierpią najbardziej, wraz ze starzeniem sie narcyza. Narcystyczni ludzie sami spędzają większość swojego czasu "grając" innymi, produkując chaos w swoim otoczeniu i u innych,po prostu z nudów.Albo spędzają czas na pielęgnowaniu złości,wikłając w to całe swoje otoczenie,skupiają w ten sposób na sobie jego uwagę. Szukają jednocześnie sposobu by narzucić swoją wolę innym, w widocznych przejawach pogardy i wściekłości.
Narcystyczna młodość.
Gdy Narcyz był dzieckiem, nie mógł być postrzegany jako część tłumu albo jako członek średniej podwórkowej bandy. Przeciwnie, ich osobowości mogą być tak silne, że  ustawiają się z dala od tłumu w szkole. Odnotowano tendencje dewiacyjne u mocnych "stylowych" osobowości.Pomyśl o buntowniczym samotniku. Jeśli dziecko lub nastolatek wydaje się być samotnikiem, zrozum, że to czerwona flaga ostrzegająca że, może ono mieć  tendencje narcystyczne .Następnie,z upływem czasu, ich ciała zaczynają się zmieniać. Ci Narcyzi którzy  lubią się sobie przyglądać,mają tendencję do zachowań somatycznych narcyzów. A ci, którzy są intelektualistami stają po stronie mózgowych narcyzów. W zależności od źródła ich narcystycznej osobowości, już w młodości można określić to, czym mają stać się w przyszłości, w starszym wieku.
Jeśli mają rzeczywiście toksyczną naturę i są biologicznie niezdolni do uczucia empatii ,znaczy to że ich egocentryzm skierowany jest w stronę NPD (Narcystyczne zaburzenia osobowości), w późniejszym życiu.W wieku 18 lat, z technicznego punktu widzenia,NPD można bezbłędnie zdiagnozować.W  wieku od 18 do 28 lat,te osobowości są już w pełni wykształcone.
Jeśli mają sadystyczną lub złośliwą pasję, doprowadza ona do rozwoju zaburzeń współistniejących , takich jak ASPD(Antisocial personality disorder - Antyspołeczne zaburzenie osobowości). Jeśli kiedykolwiek słyszałeś wyrażenie "wariat" czy "psychopata" w odniesieniu do kogoś,powinieneś uważać że jest ono użyte do opisu temperamentu osoby. I musisz zrozumieć, że ta "czerwona flaga" może oznaczać że,osoba do której  odnosi się to określenie,może mieć zaburzenia osobowości Cluster B. Odzwierciedla ono egocentryczny punkt widzenia, skłonnej do wściekłości i wywołującej gwałtowne incydenty osoby.Także kontrola, obraźliwe wypowiedzi, "stanie na trybunie", upór i tendencje manipulacyjne    stają się bardziej jawne z biegiem czasu u osoby z ASPD ...Wraz z upływem lat,stają sie one bardziej widoczne również u osób narcystycznych.U których dochodzi do tego jeszcze chorobliwa złośliwość.

Zaburzenia osobowości klastra B(Cluster B) są kategorią zaburzeń osobowości, jak zdefiniowano w DSM-IV i DSM-5 [1] Istnieją cztery uznane zaburzenia osobowości klastra B:                                       - zaburzenie osobowości antyspołecznej (kod DSM-IV 301,7): wszechobecne lekceważenie prawa i praw innych.
Borderline(graniczne) zaburzenia osobowości (kod DSM-IV 301,83): ekstremalne "czarno białe" myślenie, niestabilność w związkach, obraz własnej osoby, tożsamość i zachowanie często prowadzi do samookaleczenia i impulsywności.
Histrioniczne zaburzenie osobowości (kod DSM-IV 301,50): wszechobecne zachowania zwracania uwagi na siebie i poszukiwania.W tym niewłaściwie uwodzicielskie zachowania oraz płytkie lub przesadne emocje.
- Narcystyczne zaburzenie osobowości (kod DSM-IV 301.81): wszechobecne wzorce wielkościowe, potrzeba odczuwania podziwu , brak empatii i egocentryzm. Zaburzenia z tego klastra nigdy nie występują samodzielnie.Zazwyczaj ,to jedno z tych zaburzeń jest dominujące.Rodziny osób mających te zaburzenia,wykazują zazwyczaj elementy któregoś z nich.Tak jak w wypadku samego chorego,leczenie nie przynosi rezultatów,w wypadku rodzin terapia u specjalisty daje pozytywne rezultaty.
Dzieci narcyzów.
Narcystyczni ludzie ,zamiast świętować opuszczenie domu przez dorosłe już dzieci i wspierać je w  tym,nie pozwalają im na to.Dzieci narcystycznych rodziców i toksycznych rodzin po ukończeniu 18 lat  nie mogę się doczekać, aby uciec. Wiele dzieci narcystycznych rodziców nie kończy szkoły średniej lub uczelni wyższej.Jeśli odmówią przyjęcia pomocy specjalisty,     są skazane na powtarzanie wzorców autodestrukcyjnych lub zastraszania innych ludzi w całym swoim życiu.Zamiast rozwoju, zwracają się do leków,narkotyków lub alkoholu w celu zmniejszenia niepokoju.
Rodzice, którzy są Narcyzami widzą własne dziecko jako konkurencję dla siebie.Rodzice którzy są toksyczni będą krytykować swoje dziecko po kryjomu lub otwarcie, że jest zbyt grube, zbyt ładne, zbyt brzydkie, zbyt głupie lub zbyt chude.Zauważając jednocześnie, że przeciwstawne cechy są właściwe. Takie żrące słowa służą do napędzania obniżenia samooceny,więc ojciec może czuć się lepiej myśląc o swoim wyglądzie.
Gaslighting i krytyka pozostawiają głębokie blizny psychiczne ,na całe życie. Im dłużej dzieci pozostają w kontakcie z toksycznym rodzicem, który podważa wszystko, tym mniej prawdopodobne jest to, aby zobaczyć ich jako ludzi sukcesu. Tylko zrywając wszelki kontakt   i wykonując pracę z terapeutą,może nastąpić ponowne niepełnienie ich wnętrza.Będą w stanie odzyskać władzę nad swoją samooceną i właściwe funkcjonowanie okaleczonych emocji. Gaslighting  jest formą przemocy psychicznej, w którym  wmanipulowana ofiara wątpi we własną pamięć, percepcję i zdrowie psychiczne.
Ojcowie mogą być zazdrośni o syna rosnącego w sprawność fizyczną. Mogą antagonizować chłopca zaczynającego zmieniać się w dojrzałego człowieka, często próbują z nim walczyć lub wręcz posuwają się do przemocy fizycznej. Jest to zachowanie atawistyczne zwane "małpim cyrkiem".Ojciec jest odpowiednikiem dzikiego zwierzęcia, które chce zbrutalizować, podporządkować sobie młodsze zwierzę,w celu ustalenia własnej dominacji. Gdy dziecko osiągnie swój męski wiek, 18 lat, jest ono zazwyczaj bardziej skłonne do "pływania", niż rywalizacji między sobą a ojcem.Okraślenie "tata" istnieje wtedy już tylko w pojęciu ojca. Choć syn szuka wskazówek i rad, w emocjonalnie nieprzydatnym ojcu, otrzymuje jedynie wyrzuty toksycznego rodzicielstwa oraz wzorce takich rzeczy jak dysfunkcyjne wzorce komunikacji i brutalnej mizoginii.
Narcystyczni ludzie twardziej niż potrzeba "wygrywają" swoje argumenty lub interakcje społeczne.Mają sztuczną projekcję atmosfery konkurencyjności.
Narcopaths (Narcystyczni socjopaci) z wiekiem, także stają się bardziej wymagający i ich agresja rośnie  w miarę upływu czasu.

9.

Chodzą wśród nas mężczyźni i kobiety, którzy pozornie tylko należą do naszego świata — pisze psychiatra Robert Lindner. Dekonspiruje ich często przestępstwo, przestępstwo gwałtowne, impulsywne i lekkomyślne, czasem bezwzględność w stosunkach międzyludzkich i w interesach.
Dobrze znamy owe niebezpieczne osoby, o (których pisze doktor Lindner (Must you Conform? 1955). Wiemy jak je nazwać. W specjalistycznej i popularno-naukowej literaturze psychiatrycznej, w niedzielnych dodatkach gazet i rozprawach socjologicznych, na zebraniach towarzyskich i raportach sądowych, w wojsku, na kongresach medycznych, w biurach pośrednictwa pracy, w klinikach i na komisariatach policji, ludzi takich bez wahania określa się mianem psychopatów.
Psychopata, bez względu na to, czy jest bohaterem krzykliwych tytułów w gazetach (jak wspomniany wyżej), czy uprzykrza codzienne życie najbliższemu otoczeniu, nie jest nową postacią w naszym świecie. Znamy go jako miejskiego pijaka, człowieka notorycznie bijącego żonę, nicponia, oszusta, fałszerza, „zakałę rodziny", „czarną owcę", wyrodnego syna; ją zaś poznajemy, według być może staroświeckich kryteriów, jako zbyt swobodną, spragnioną mężczyzn mężatkę, uganiającą się za nieznajomymi, albo jako „dziewczynę z dobrego domu", która z niewiadomych przyczyn zeszła na złą drogę.
W innych środowiskach psychopata może być lekarzem ciągle uwikłanym w nielegalne praktyki, człowiekiem interesu, którego projekty wydają się zawsze trochę podejrzane i którego przedsięwzięcia zawsze kończą się fiaskiem, chociaż „nie z jego winy". Mamy niemal pewność, że gdy pojawi się gdzieś psychopata, wszystko wcześniej czy później przybierze zły obrót.
Ludzie utrzymujący z nim kontakt — zwłaszcza rodzina i przyjaciele — będą cierpieć, często nie pojmując, dlaczego. Po doraźnych sukcesach, czy przynajmniej krótkim okresie równowagi, następują czyny dziwnie brutalne i nieodpowiedzialne, głupie i wskazujące na zanik poczucia przyzwoitości, niepotrzebne wybryki, których nie sposób logicznie uzasadnić. W okresach między kolejnymi katastrofami, a niekiedy także w czasie ich trwania, winowajca — trudno nazwać go ofiarą, ponieważ nie można doszukać się oznak jego cierpienia — bywa pozornie człowiekiem godnym zaufania, często o interesującej osobowości, błyskotliwym i mającym na wszystko przekonywającą odpowiedź. Dopóki jego destrukcyjne zachowania nie powtarzają się zbyt często, jego najbliżsi, co zresztą charakterystyczne, wybaczają mu, a nawet sami oskarżają się o nadmierną surowość. Jest to zrozumiałe, bo gdy patrzą wstecz, jego zachowanie wydaje się wręcz do tego stopnia niewiarygodne, że zranionemu i zaskoczonemu małżonkowi, przyjacielowi lub koledze z pracy — ludziom, którzy doznali przykrości ze strony psychopaty — można z łatwością wmówić, że to właśnie oni nie byli chwilowo przy zdrowych zmysłach.
Publikacje na temat psychopatii pojawiają się już od stu pięćdziesięciu lat. Ponownie dziś odkrywane zaburzenia charakterologiczne na początku XIX w. w Anglii opisał dr J. C. Prichard jako „chorobę moralną". Francuski lekarz dr Philippe Binel, który pierwszy uwolnił umysłowo chorych z lochów i kajdanów, nazwał te zaburzenia "manie sans delire"(manię bez majaczenia). Pod koniec XX w. Włoch Cesare Lombroso w człowieku będącym w pełni władz umysłowych i nie zdradzającym śladów obłędu, a jednak popełniającym czyny wysoce aspołeczne, widział „urodzonego kryminalistę" i „imbecyla moralnego".
Od niedawna, lub dopiero nawet teraz, badacze zjawiska psychopatii zgadzają się szczególnie w jednej kwestii: osoby, u których stwierdzono te zaburzenia, były jako dzieci opuszczone, traktowane okrutnie czy obojętnie albo we wczesnym okresie życia doznały urazów mózgu — wykrytych lub nie. Odwdzięczają się teraz za to światu czynami agresywnymi, niekontrolowanymi i zwracającymi uwagę. Nadal jeszcze nie wiadomo, dlaczego jeden człowiek staje się wskutek nieszczęśliwego dzieciństwa obarczonym kompleksami neurotykiem, a drugi psychopatą o krańcowo różnych od tego pierwszego skłonnościach. Świadomość dobra i zła jest wynikiem doznawanej miłości, ufności, jaką budzą w dziecku osoby dorosłe i potrzeby zwrócenia na siebie uwagi dobrocią; dziecko niekochane dojrzewa, nie odróżniając dobra od zła. Ktoś pozbawiony opieki nie potrafi otoczyć nią innych, nie umie naprawdę kochać ani mówić o miłości (nie doświadczywszy jej wiele lub wcale, nie obawia się, że może ją stracić), nie zastanawia się nad tym, czy jest dobry czy zły i w ogóle nie ma poczucia winy.
Psychopata nie odczuwa cierpień w takim stopniu, w jakim cierpią z jego powodu inni. Ponieważ pozbawiony jest zahamowań, jego impulsy przeradzają się natychmiast w działanie. Bierze, co zechce, gdy tylko przyjdzie mu na to ochota. Sam prawdopodobnie nie jest w stanie nikogo kochać, ale potrafi czasem wzbudzić więcej poświęcenia niż przeciętny człowiek. Umie kłamać bez zająknienia, a przyłapany na kłamstwie nie okazuje zakłopotania. Typowy psychopata pozostawia za sobą cierpienia, walkę, oszustwa i długi; może porzucić żonę i dzieci a potem powrócić, może gdy ma na to ochotę, bez uprzedzenia opuścić pracę albo nagle zaczyna pracować tak źle, czy nieuczciwie, że zostaje zwolniony. Popchnięci bardziej okrutnymi impulsami psychopaci stają przed sądem jako zabójcy, gwałciciele czy uwodziciele nieletnich. (Przestępstwa te, same w sobie, nie są psychopatyczne, (bowiem popełniają je również inni ludzie). Po aresztowaniu za zakłócenie spokoju, fałszerstwo, porzucenie dziecka lufo morderstwo psychopata zachowuje się obojętnie albo — co również możliwe — odgrywa scenę obrażonej niewinności.
Psychopatów na ogół puszcza się wolno, tylko po to, by znowu sprawiali kłopoty. Często roztaczają oni wokół siebie czar, któremu trudno się oprzeć, raz za razem oszukują policję, sędziów, lawę przysięgłych, pracodawców, żony i rodziny, władze szpitalne – nawet psychiatrów – przekonują wszystkich, że ostatni wypadek był po prostu „pomyłką". W razie potrzeby, tak jak podrywacz o magicznym uroku, w formie łzawych samooskarżeń udają skruchę, która znika, gdy tylko uzyskują wolność lub przebaczenie.
Zdarzają im się okresy spokoju, mające wszelkie cechy stabilizacji. Upoważniają one do ostrożnego rokowania, że uparty osobnik odzyskał równowagę lub dostał nauczkę. Ale psychopaci tego rodzaju nie wyciągają wniosków z doświadczeń. Perspektywa kary nie powstrzymuje ich przed ponownym wybrykiem. W większości fachowych prac poświęconych temu zagadnieniu spotyka się przypuszczenie, że logicznie myślący, ale niebezpiecznie niezrównoważeni i nieobliczalni ludzie, kwalifikowani jako psychopaci, „źle kończą", wchodząc w konflikt ze społeczeństwem — wcześniej czy później muszą przegrać.
(.....)
„The Mask of Sanity” dra Harveya Cleckleya, uznana za wybitną pracę traktującą o zagadce psychopatii, w opisywanych przypadkach choroby prezentuje taki właśnie punkt widzenia. Ale zagłębiając się w tej pracy można stwierdzić, że dra Cleckleya niepokoi typ człowieka, którego postępowania nie potrafi wytłumaczyć — sygnalizuje tylko jego istnienie — typ Psychopaty, Któremu Się Udaje.
Choroba takiego człowieka ma ograniczone nasilenie i w ogóle nie łamie mu kariery. Cleckley nigdy nie podaje zadowalającej definicji tego przypadku, chyba że musi odróżnić go od psychopatii typowej. Pisze, zresztą dość niezręcznie, że psychopaci, którym się udaje mogą wydawać się po pobieżnym badaniu szczęśliwymi członkami społeczeństwa: są zdolnymi prawnikami, urzędnikami, lekarzami. Ale pełnego sukcesu, rozumianego też jako zadowolenie płynące z wyko­rzystania swych zdolności w pracy, nie osiągają.
Pod koniec lat czterdziestych i na początku pięćdziesiątych pojawiło się w publikacjach psychiatrycznych pojęcie psychopaty częściowego. Przebiegły przestępca wywoływał dreszcz strachu, ale i fascynację. Staliśmy się świadomi istnienia zagrażających nam nieznajomych — inteligentnych, pozbawionych skrupułów, kalkulujących wszystko na zimno, niezdolnych do miłości i poczucia winy, agresywnie nastawionych, do reszty świata.
Psychopata, któremu się udaje, niszczy ludzi, góruje nad nimi dzięki swojemu brakowi uczuć. Nie czuje z nimi więzi, chłodno wnika w ich obawy i marzenia, i kieruje nimi według swego uznania. Taki człowiek nie musi być skazany na życie pełne kłopotów i eskapad kończących się haniebnie w areszcie. Zamiast zabijać, może stać się związkowym bojówkarzem i wykańczać konkurencję, może wyrzucać łudzi z pracy zamiast ich mordować i druzgotać ich przedsięwzięcia, a nie osoby.
Niepokoi nas zatem świadomość istnienia ludzi, którzy mogą z jednej strony być poważnie chorzy, a z drugiej pod wieloma względami bardziej od nas uzdolnieni. Napomyka się o magii: Cleckley opisuje na przykład zdumiewającą umiejętność prawie wszystkich psychopatów — pełnych i częściowych — zdobywania i zatrzymywania przy sobie kobiet.
(....)
W „The Psychopath in Our Society” William Krasner pisze: Psychopaci pełni i częściowi świetnie sobie radzą, w niezbyt uczciwym handlu, gdyż „wmawianie klientom”, „wmuszanie i pozbywanie się towaru” sprawia im prawdziwą radość i nie obciąża wyrzutami sumienia po dokonaniu oszustwa. Bywają prywatnymi detektywami i policjantami, członkami obstawy osobistej i łamistrajkami. Wielu z nich wspina się dużo wyżej, stając się politykami i przemysłowcami. Choć są nieobliczalni i niegodni zaufania, dzięki swemu zupełnemu brakowi skrupułów pokonują równych, a nawet lepszych od siebie przeciwników.
Co łączy ze sobą te różne osoby, jeżeli w ogóle można przeprowadzić między nimi analogie? Cleckley porównuje za Lindnerem psychopatów do wyrostków, których do gwałtownych ekscesów popchnęła nuda. Przedstawia następnie niepokojącą, choć modną obecnie tezę: psychopata uważa, że musi występować nie przeciwko jakiejś małej grupie, określonej instytucji, czy systemowi ideologicznemu, ale przeciwko życiu ludzkiemu jako takiemu, bowiem nie znajduje w nim żadnych głębszych wartości ani inspiracji, a tylko przemijające i drobne przyjemności przeplatane ciągłymi nawrotami frustracji i nudy. Odczuwa niepokój podobnie jak część młodzieży, jak święci, wybitni mężowie stanu, wodzowie i geniusze. Chce przezwyciężyć w jakiś sposób sytuację, w której się znajduje.
(.....)
Postępowaniem tego rodzaju osoby kieruje ciągła, gwałtowna potrzeba zręcznego unikania nacisku z zewnątrz. Jeżeli wygrywa, odnosi sukcesy, przebija się, wtedy rozkwita i żyje intensywniej. Jeżeli przegrywa, jeżeli pozwala, by ktoś lub coś go przytłoczyło, wówczas powoli ginie. Jego siły duchowe i fizyczne słabną: może łatwo zapaść ma zdrowiu,
Psychopatyczni mutanci, jeżeli można ich tak nazwać, pozostają w pamięci swych przyjaciół i sąsiadów jako dokładne przeciwieństwo tego, czym są teraz.Wyłączenie się z otoczenia i obojętność to charakterystyczne cechy klinicznych psychopatów, ustępujące jedynie w chwilach wybuchu wściekłości.
Dlaczego ludzie — można sądzić, normalni — talk często łapią się na tym, że ulegli jakiemuś psychopacie, od Hitlera i Charlesa Mansona począwszy, a skończywszy na jarmarcznym oszuście czy telewizyjnym kaznodziei? Bowiem tylko ON po upadku starych bogów nie ma wątpliwości ani obaw, tylko ON nadaje powagę i znaczenie życiu bez względu na to, jak czyni je zawikłanym, dzikim i tajemniczym.

10.

Jak odejść od tyrana
Po pierwsze:
Trzymaj swoje uczucia,emocje i myśli dla siebie samej.
Nie mów mu, czego chcesz, zniszczy wszystko na czym Ci zależy.
Nie konfrontuj jego opinii, ani jej nie kwestionuj.
Kontynuuj robienie sobie przyjemność lub ogólnie zachowuj się jak oni.
Spraw, aby Twój umysł był pusty, kiedy z nim jesteś. Pusty. Bez myśli, uczuć. Po prostu pusty.

Socjopata jest tobą zainteresowany z jednego i tylko jednego powodu: zdobyć rzeczy, których chce i potrzebuje. Nie dba o to, jak się czujesz, co myślisz, czego chcesz. Chyba że ułatwi mu to zdobycie tego, czego pragnie. Obserwuje twoją gotowość do dawania i zachowuje się wobec Ciebie w sposób, który jest kontynuacją idei  "dawania" i "robienia" dla niego. I o to tylko chodzi. Nie ma w tym niczego więcej.
Pierwszą i najlepszą rzeczą, którą możesz zrobić to podjęcie decyzji o odejściu od socjopaty . Podobnie jak w przypadku kleszczy lub innych pasożytów,musisz użyć "trucizny", tak aby socjopatia chętnie Cię opuścił....Opowiedz otwarcie historię jego przeszłości i historię waszego związku. Dawaj przyjaciołom  prezenty. Zrób chaos w jego życiu. Wychodź z rodziną. Pisz do znajomych jak najwięcej smsów i maili. Zabierz przyjaciela  na kolację .... Socjopata wścieknie się, ale Tobie nie wolno mu odpowiadać. Będzie kłamać jeszcze więcej i wiecej. Będzie wrzeszczeć na Ciebie. Będzie dużo,dużo,dużo bardzo dużo mówić. Zechce robić Ci zakupy. Zignoruje ​​Cię seksualnie. Będzie Cię straszył. Da Ci pieniądze. Odbierze Ci pieniądze. Zignoruje ​​Cię całkowicie. Bedzie dużo spać.Będzie miał bezsenne noce. Będzie spotykał się z innymi kobietami (lub mężczyznami). Popadnie w całkowity aseksualizm. Będzie garściami wydawał pieniądze. Chciał z Tobą seksu, którego nie wolno Ci  zaakceptować...Będzie robił wszystko, żeby sprowokować Cię do działania.
Wyklucz go ze swojego życia i myślenia.Ignoruj jego potrzeby. Przyjmuj gości, o ile to możliwe. Podejrzewaj go o wszystko. Graj chorą. Wracaj do domu późno. Trzymaj go z daleka od swojej rodziny i przyjaciół. Nie działaj. Udawaj, że ciężko pracujesz. Nie odpowiadaj na jego zaczepki . Nie podejmuj jego rozmów. Zablokuj go na Facebooku. Płacz - fałszywe łzy. Kłam go, jeszcze bardziej niż on to robi.
Stań się bezradna, bez emocjonalna, bezbolesna, ociężała. Zacznij robić rzeczy bezużyteczne lub przeciwne do jego żądań, nigdy nie wyrażaj otwarcie sprzeciwu ... Udawaj, że jesteś zmęczona, chora, przygnębiona. Na przyklad mów że, zapomniałaś swoich kluczy, zapomniałaś nakarmić złotą rybę, jesteś niezdecydowana. Ale spraw, że wszystko wyda się przypadkiem. Jeśli socjopata zacznie sie denerwować, ​​powiedz przepraszam, ale nie walcz. Powiedz: "Nie wiem, co się ze mną dzieje". Prowadź długie rozmowy telefoniczne z rodziną lub przyjaciółmi, socjopata tego nienawidzi. Ogólnie rzecz biorąc, stań się całkowicie nie do zniesienia, aby potem żyć jak najlepiej. Nie doprowadzaj świadomie do konfrontacji.... Statystycznie po około trzech miesiącach, socjopata będzie na marginesie twojego życia. Po około sześciu miesiącach, będzie dla niego jasne że związek się rozpadł.... Metoda sprawdzona.To działa.To proste rozwiązanie, aby w jak najkrótszym czasie wyeliminować socjopatę ze swojego życia. Musisz zdawać sobie sprawę z tego że nie będzie to łatwa droga. Będą awantury.Będą rękoczyny. Będziesz przestraszona. Poczujesz się jak neony nad wejściem, socjopata ujawni nawet nieprawdziwe fakty z Twojego życia. Po jego odejściu przejdziesz przez stres pourazowy. Ale robienie niczego byłoby dużo, dużo, dużo, dużo, dużo, dużo gorsze. Możesz się bronić. Możesz podjąć natychmiastowe działania. Możesz to zakończyć.

11.

Drapieżna kobieta.
Jak to jest, że tak dużo mądrych facetów wpada w relacje z toksycznymi i manipulującymi nimi kobietami? Dlaczego dalej tkwią w tych relacjach mimo, że na poziomie intelektualnym wiedzą, że powinni odejść. Dużo facetów zazwyczaj mówi "ale ja ją kocham". Czy naprawdę kochają te kobiety, czy po prostu ich mózgi zostały wyprane przez toksycznego partnera? Czy mylą pojęcie miłości z byciem zależnym od partnera/tyrana tak jak ma to miejsce  w Syndromie Sztokholmskim?
Emocjonalne i fizyczne znęcanie się niszczy Cię dogłębnie z biegiem czasu. Wyżera Twoją pewność siebie, niezależność i dobry osąd. Toksyczni ludzie używają taktyk prania mózgu, aby rozłożyć Twoją osobowość i zniszczyć Twoje naturalne metody obronne. Inaczej mówiąc stajesz się obojętny i poddany, a powinieneś uciec lub walczyć, bronić się przed takim znajomym.
Toksyczne kobiety ustanawiają kontrolę nad swoimi celami przez używanie technik prania mózgów podobnych do tych używanych wobec jeńców, zakładników, albo członków sekt. Większość takich toksycznych ludzi podświadomie zna te techniki. Ich zachowanie w większości przypadków jest bezwiedne i automatyczne. Takie osoby to naturalni drapieżnicy. Aczkolwiek niektóre kobiety zdają sobie dokładnie sprawę z tego, co robią. W takich przypadkach powiedziałabym, to są socjopaci.                                                                     
Techniki prania mózgu

W 1950 psycholog Robert Jay Lifton badał jeńców wojennych z Wojny Koreańskiej, a także Chińskie obozy więzienne. Doszedł do wniosku, że Ci pojmani żołnierze przeszli wielostopniowy proces, który rozpoczął się atakami na poczucie własnej wartości, a skończył się na, czymś, co przypominało "zmianę wierzeń". Lifton zdefiniował 10 kroków procesu prania mózgu. Proces ten odbywa się w trzech etapach.

Etap pierwszy :
1. Atak na osobowość. "Nie jesteś tym kim myślisz". Ten krok jest złożony z bezlitosnych ataków na Twoja osobowość, czy ego. Przykładowo: "Jesteś palantem. Jesteś przegrańcem. Jesteś egoistą. Nie zasługujesz na mnie. Nie masz żadnych przyjaciół. Twoja rodzina nie troszczy się o Ciebie. Nie zarabiasz wystarczająco dużo pieniędzy. ". Te ataki przynoszą efekt destabilizujący i są kontynuowane dopóki nie zaczniesz być wyczerpany, zmieszany i zdezorientowany. Wtedy Twoje poczucie własnego ja, wierzenia i wartości zostają osłabione.

2. Wina. "Jesteś zły". Kiedy tkwisz już w kryzysie osobowości (poprzedni punkt) wtedy zostajesz krytykowany za wszystkie występki wielkie, małe i zmyślone. Na przykład: chrapiesz, nie jesteś wystarczająco czuły, jesteś zbyt wrażliwy, źle oddychasz, za dużo mrugasz oczami, masz złe gesty, nie składasz poprawnie ręczników, nigdy nie robisz tego, zawsze robisz tamto. Dlaczego nie możesz być bardziej taki, albo taki? Te ciągłe zaczepki mają za zadanie przedstawić Cię jako złego człowieka i zmusić Cię do uwierzenia, że zasługujesz na bycie ukaranym i źle traktowanym. Czujesz poczucie wstydu, czujesz, że cokolwiek zrobisz i tak będzie to złe.

3. Samo-Zdrada. "Zgódź się ze mną, że jesteś zły". Kiedy jesteś już zdezorientowany i czujesz perwersyjne uczucie winny, a także wstydu wtedy Twoja partnerka może zmanipulować Cię, abyś sam działał przeciwko swoim własnym "interesom". Zapominasz o swoich własnych potrzebach i wyborach, które są potrzebne dla Twojego własnego zdrowia. Wtedy właśnie Twoja partnerka (żona/dziewczyna) może zacząć Cię izolować i nakręcać przeciw rodzinie i oddanym przyjaciołom. Zdradzasz sam siebie. Twoje wierzenia, że lojalni dla Ciebie ludzie opuścili Cię, powodują wzmożone uczucie wstydu i winy. Dzięki temu jeszcze łatwiej Cię kontrolować.

4. Punkt złamania. "Kim jestem, gdzie jestem I co powinienem zrobić?" W tym momencie nie wiesz kim jesteś. Jesteś zagubiony i zdezorientowany poprzez używanie techniki "zapalania latarni"( pokazywanie palca, za który mógłbyś sie złapać.A kiedy wyciągasz rękę, cofanie go) i bycia karmionym wykrzywionymi wersjami siebie i rzeczywistości. Możesz czuć, że to Ty jesteś "ten walnięty" i/albo czuć się nerwowy, mieć depresję, traumę i inne emocjonalne albo fizyczne symptomy takie jak bezsenność, paranoje, problemy z trawieniem.

Etap 2: Możliwość zbawienia.
5. Wyrozumiałość. "Mogę Ci pomóc". Ten etap lubię nazywać tyranią małego miłosierdzia. Cyklicznie ten typ kobiety będzie oferował Ci krótkie chwilę "życzliwości", albo krótkie chwilę zabawy, podczas, których ona wydawać się będzie normalna. Ponieważ Twoja zdolność percepcji została tak szczelnie opakowana, każdy nawet najmniejszy akt życzliwości, albo braku wrogości z jej strony daje Ci uczucie spełnienia, ulgi, uwielbienia. W rzeczywistości ona nadal nie jest życzliwa, ani normalna.

6. Przymus spowiedzi. "Możesz sobie pomóc". Jesteś tak wdzięczny za jej małe akty miłosierdzia pomiędzy okresami niszczenia psychicznego, że zgadzasz się z jej krytyką i obniżaniem Twojej wartości. Dla przykładu zgadzasz się, że Twoja rodzina Cię kontroluje. Obiecujesz być bardziej czuły na jej potrzeby i obiecujesz widzieć swoje potrzeby jako akt egoizmu.
Etap 3: Nowa osobowość, odbudowa siebie.
Ona , nigdy nie pozwoli Ci osiagnąc tego etapu.Nigdy nie dojdziesz do niego. Do etapu nowej osobowości, która może przynieść Ci jakąś ulgę.Ona utrzyma Cię w cyklu emocjonalnego terroru tak długo, aż nic z Ciebie nie zostanie.

Jaki jest cel jej działań?  Bezcelowa kontrola nad tobą i niszczenie Ciebie bez końca.Poniżenie i ataki zawstydzające mają za zadanie zniszczyć Twoją pewność siebie i spowodować, że będziesz się czuł źle sam ze sobą. Dzięki temu jesteś w stanie uległości. Wstyd jest formą paraliżu. Wywołanie poczucia wstydu ( na przyklad liczne zdrady partnerki, które stanowią wszystkim znaną tajemnicę) nie tylko powoduje, że czujesz się źle ono także powoduje, że wierzysz, że jesteś zły.
Kwestionujesz swój osąd, percepcję i sens rzeczywistości. Ona mówi Ci, że Cię kocha, że jesteście przyjaciółmi, że jesteś kimś ważnym w jej życiu, ale mimo wszystko dalej traktuje Cię jak śmiecia. Ty wierzysz, że ona Cię kocha i wierzysz, że faktycznie musisz być palantem, bo to tylko ty jesteś na nią ciągle zły. Jeżeli udało jej się odseparować Cię od otoczenia lub  skłonić do pozbycia się samodzielnego myślenia i analizowania , nie możesz już zweryfikować rzeczywistości, albo poszukać wsparcia "na zewnątrz". W tym momencie totalnie uzależniła Cię od siebie. Dzięki temu skupiasz się tylko na tym, czego ona chce. Skupiasz się na tym, żeby jej było dobrze, starasz się o to, aby dała Ci na coś, cokolwiek zgodę i unikasz jak tylko możesz jej gniewu. Pewnie czujesz się całkowicie samotny. Alternatywnie jeżeli masz jeszcze kontakt z rodziną lub przyjaciółmi to boisz się po prostu, że Ci nie uwierzą, albo Cię wyśmieją.
Różnica pomiędzy jej złym zachowaniem, a normalnym/dobrym zachowaniem jest tak wielka, że zwykły uczynek podgrzania zupy , "prośba" o umycie samochodu spowoduje że będziesz widział ją jako Matkę Teresę. Te rzadkie akty normalnego zachowania z jej strony powodują, że koloryzujesz jej osobę. "To dzięki temu ją kocham, jest taka słodka". To także powoduje, że cały czas żywisz się fałszywą nadzieją. "Jeżeli tylko mogłaby być taka cały czas, może kiedy będę próbował bardziej to ona będzie zadowolona." .Taka kobieta może być zadowolona tylko w jeden sposób. Ty nadal musisz jej pozwalać się krzywdzić, dopóki nie przyjmiesz miejsca domowej wycieraczki, tak jak ona tego chce.                                                                                                                                                      Alternatywnie zgadzasz się z nią tylko po to, żeby powstrzymać jej ataki agresji, wściekłości i obarczania Cię winą.( Tak na marginesie to właśnie dlatego tortury nie działają przy wydobywaniu informacji . Ludzie powiedzą wszystko, byle tylko powstrzymać tortury.) Kiedy dojdziesz do tego etapu Twoja osobowość już się zmieniła. Jesteś super czuły na jej nastroje, żądania i życzenia.Obarczony nieustająca winą i wstydem po prostu czujesz się źle....                          Osoby czy grupy, które używają technik prania mózgu chcą przekonwertować swoich wyznawców, zmienić ich poglądy polityczne, albo zmusić ich do kupienia innej marki oranżady. Ostatecznym celem jest rozkład Twojej osobowości, zastąpienie twoich wierzeń przez ich doktryny. Dzięki temu staniesz się posłusznym wyznawcą. Kiedy dojdziesz do tego etapu psychologiczne tortury ustępują, ponieważ zostałeś oddanym pomocnikiem.
Inaczej niż profesjonalni terroryści, liderzy kultów/sekt, komendanci obozów dla internowanych większość toksycznych kobiet z zaburzeniem osobowości (borderline, narcyzm, ...) nie zna końca i u nich proces prania mózgu nigdy się nie kończy. One nie wiedzą, czego chcą. One wiedzą tylko, że chcą kontrolować Cię po to, żeby czuły, że panują nad Tobą. To właśnie dlatego one nie wychodzą poza szósty krok procesu prania mózgu i tak naprawdę "zakańczają" proces przed trzecim etapem ("Odbudowa siebie").
Dzięki temu, że zatrzymują Cię na etapie "Możliwość zbawienia", zostajesz zamknięty w wieczystym skakaniu przez skakankę emocjonalną. Ona mówi, że jeśli zrobisz to czy tamto, to w końcu będzie szczęśliwa. Ty robisz i to i tamto, a wtedy ona daje Ci nową listę żądań i życzeń do spełnienia, albo po prostu mówi Ci, że nie zrobiłeś wszystkiego tak jak należy. Tkwisz w niekończącym się cyklu zadowalania jej, bez możliwości na "zbawienie".
Bardzo często u kobiet z zaburzeniami osobowości z grupy B (borderline, narcyzm, ...) ich nastroje, wierzenia zmieniają się z dnia na dzień, w ekstremalnych przypadkach z minuty na minutę. Jeżeli zmienia się ich nastrój to zmieniają się także ich żądania. Jedyną doktryną jaką się posługują jest "Ty jesteś zły i nie mówisz prawdy" i "Wszystko dotyczy mnie, moich uczuć i potrzeb", i "musisz o mnie walczyć, musisz mnie zdobywać", albo "musisz walczyć o nasz związek" (nieważne, że to ona jest tą osobą, która go zniszczyła). To trzyma cię w stanie destabilizacji, dalej doskwierają ci poczucie winy, wstydu, dezorientacji.Takie kobiety umieszczają Cię w sytuacjach, których nie możesz wygrać. Stopniowo zwiększają trudność i swoje oczekiwania  tak długo, jak dlugo im na to pozwolisz.

12.

Przeprogramować Koszmar z Psychopatą.

Ślady psychopaty szalejącego w Twoim życiu, to poczucie intensywnej mieszanki emocji,   którą jesteś niezwykle przytłoczona. Jesteś zdezorientowana. Myśląc,wtedy jeśli tylko potrafisz, zastanawiasz się dlaczego?  A to wszystko wydaje Ci się być normalne. To się nazywa: PTSD (kompleksowy syndrom stresu pourazwego). Jest to następstwem urazu. Ale to zupełnie naturalne. To jest nieuniknione. W porządku. Jesteś odpornym i wspaniałym człowiekiem.

Przewartościowanie,przeprogramowanie jest całkowicie w Twoich rękach ... czy raczej w Twojej głowie.Przez dni i miesiące, a może nawet lata  koszmar w Twoim życiu może być psychopatyczną huśtawką emocjonalną,wiodącą Cię w otchłań rozpaczy. Nie zadajesz sobie pytania,czy może być jeszcze gorzej.Nie myślisz o tym.

Dowartościuj się. To najlepszy rekwizyt aby uciec. Nie każdego na to stać. Natomiast każdy może być prawdziwie oszukany przez miłość. Nie każdy ma to szczęście, aby zobaczyć, co się naprawdę dzieje.Zdobyć odwagę, wsparcie i mądrość, aby wykorzystać je w swoim życiu. Nie każdy ma tyle mądrości aby, potem znaleźć drogę do własnego strachu i opanować go.

Czy jesteś z nim dwa dni,czy dwadzieścia lat emocjonalnie całkowicie poskręcana, przeprogramowanie swojego myślenia, zmienia wszystko.

Teraz wreszcie nadszedł czas aby rozpocząć odzyskiwanie siebie. Aby przeformułować,swoje przyzwyczajenia,które są jego psychopatycznymi wizjami Twojej osoby. Każdy może to zrobić, to jest całkowicie bezpieczne. Przynosi poczytalność po niepoczytalnym koszmarze z socjopatą. Trzymaj się tego. Smutek i lęk znika kawałek po kawałku,gdy na pierwszym miejscu zobaczysz prawdę o swoim związku.To wymaga treningu. Będziesz wracać do podstawowych kroków w kółko. Ale,im bardziej stajesz się specjalistą w przewartościowaniu swojego myślenia, Im więcej wątpliwości rodzi sie w twojej glowie o tym czym jest Twoja obecna miłość, żal, lęk tym bardziej odparowują z Ciebie pętle emocjonalne,powstałe na psychopatycznej huśtawce.

Jesteś silniejsza jako normalny człowiek, niż jakikolwiek dom z kart lub pseudo rodzina budowane z psychopatą.

Jak przeformułować Koszmar z psychopatą?

1) Zapamiętaj cechy psychopaty. Głównie to, że oni zawsze kłamią.

2) Zakoduj scenariusz postępowania w Swojej głowie.

3) Powtarzaj scenariusz ze swojego umysłu. Uznaj umysł psychopaty za antyspołeczny.

Jeśli patrzysz na psychopatę ze swojego punktu widzenia,to widzisz jedynie rzeczy piękne i kochające,lecz nigdy nie zrozumiesz co Ci dolega. Nie możesz się leczyć. Musisz popatrzeć na siebie z perspektywy jego chorego umysłu. Jeśli tego nie zrobisz, użyjesz niedokładnej perspektywy. To tak jakby mieć złamaną nogę, ale zagipsować sobie rękę. Bez właściwej perspektywy, nie odzyskasz stabilności i się leczyć. Ponieważ nigdy nie zrozumiesz, co tak naprawdę się stało. Jeśli nie zrozumiesz dokładnie, co tak naprawdę się stało,skazujesz się na ryzyko marszu do ołtarza jako baran ofiarny.

Pomyśl o tym tak: Każdy Psychopata, bez wyjątku ma 2 priorytety w życiu.

Numer 1. Aby robić cokolwiek chce.

Numer 2. Nigdy nie zostać przyłapany lub zagrożony.

Musi dostać nas i nasze rzeczy, i musi przy tym zachować pozory niewinności.Wszystko co robi, to jedno i to samo. Cały czas. Nie ma nic innego w głowie. Będzie robił absolutnie wszystko, aby spełnić i utrzymać te dwa priorytety. Utrzymać swój stan posiadania rzeczy.

Wiedz tyle:

Wszystko, co myśli psychopata,co o nim wiesz, co Ci mówi, nic nie jest prawdziwe.On dba tylko o to aby dostawać to, czego chce ,nigdy nie będąc przyłapanym, ujawnionym lub pociągniętym do odpowiedzialności. Zrobi lub powie wszystko, aby tak sie stało.Nie mów nigdy: "Nie mogę uwierzyć, że to zrobił!".

Powtarzaj stale "Oczywiście że to zrobił,przecież to potwór".

Tak właśnie przeformułuj i odtwarzaj jego działania i słowa. Z jego punktu widzenia, w oparciu o jego mózg.

Oto, co każdy psychopata, robi i myśli w swoim nieprawidłowo rozwiniętym mózgu:

1) Nie ma możliwości opieki, troski, współczucia i miłości dla kogokolwiek.

2) Uważa, że jest lepszy. Wiele lepszy niż wszyscy inni.

3) Udaje (wierzy?), że jest ofiarą.

4) Chce być - ma urojenia ,że jest sławny, fajny, najlepszy.

5) Potrzebuje "dobrej reputacji".

6) Zrobi wszystko, z każdym.  Zero sumienia.

7) Dumny z cierpienia, jakie powoduje. Czuje, że na to zasługujesz.

8) Sprawia wrażenie zabawnego, ciekawego i uroczego.Wydaje się być inteligentny.

9) Jest spostrzegawczy w pierwotny,zwierzęce sposób. To jest potrzebne dla jego  przetrwania.

10) Chce wydawać się podobny do Ciebie. Tak, abyś mogła mu ufać.

11) Wyczuwa nasze prawdziwe emocje.Dostosowuje się do nich,tak aby móc tobą manipulować.

12) Wie, że jest potworem.I cieszy się z tego.

Od chwili, kiedy uda mu się tobą zawładnąć :

1) Ocenia Ciebie - Dla Twojej przydatności(jak rzecz) i współczucia mu.

2) Wygrywa Twoje zaufanie - Dzięki temu mogą okradać Cie z twoich marzeń

3) Przejmuje wszystko - każdą rzecz którą masz,Od twoich pieniędzy do twoich uczuć.

4) Rujnuje twoje życie - Twoje i  życie osób w twoim otoczeniu,aż nie zrezygnują z Ciebie.

5) Używa Cię - Aby chronić siebie. On,musi jawić się jako niewinny.

Psychopata przeprowadza tę samą procedurę ze wszystkimi kobietami i mężczyznami w Twoim otoczeniu.A Twoje otoczenie jest jego otoczeniem.Penetruje Twoje relacje międzyludzkie tak daleko i głęboko, jak się da.Jest to jedyny rodzaj interakcji z socjopatą, jaki on kiedykolwiek ma z każdym człowiekiem.

Poszukiwania skutecznego uzdrowienia.

Możesz się uleczyć. Możesz się rozwijać. Możesz zmienić własne życie. Celem Twojego psychopaty w dokonywaniu oszustwa, jest tylko o jedno: jego własne bezpieczeństwo, jego "dobre imię". On zawsze skłóca , mówiąc straszne rzeczy o wszystkich. Są w tym ,tym bardziej zajadli, kiedy zauważą,że możesz zgłosić jego działania   do policji lub jakiegokolwiek organu. Czyli zagrozić jemu wolności lub spowodować by był  źle postrzegany przez przyjaciół. Będzie Cię powstrzymywał w każdy dostępny mu sposób.  Może używać gróźb, przemocy psychicznej i fizycznej. Jest zdolny do wszystkiego wobec każdego,kogo uzna za zagrożenie.

Musisz go odrzucić. Odejść . Bezwzględnie stosować regułę "zero kontaktu". Bądź niemy i głuchy. Przemodeluj swoje myślenie. Przemodeluj każdy scenariusz jaki wraca do Ciebie z potworem, aby Cię prześladować. Uświadom sobie w kółko, to nie było osobiste - to była sprawa. Naprawdę,byłaś kawałkiem mięsa dla ich przetrwania. - Teraz nie jesteś. Skupić się na sobie. Rozwiej stres . Zapewnij sobie ochronę. Odbudować swoje zdrowie i dom.Swoją rodzinę i prawdziwych przyjaciół.

13.

Mój Ojciec jest narcyzem ... mój ojciec jest tyranem.
Narcystyczni ojcowie zawsze uszkadzają emocjonalnie swoje dzieci.Przekraczają granice lekceważenia, manipulacji własnymi dziećmi, poprzez brak jakicholwiek uczuć wobec nich, zaniedbania w zaspokajaniu potrzeb emocjonalnych swoich dzieci.Ponieważ są zainteresowani wyłącznie zaspokajaniem własnych potrzeb. Ich własny wizerunek i doskonałość jest niezbędna dla narcyza( postawa,"...bo co ludzie powiedzą").Często żądają doskonałości od swoich dzieci. W ten sposób dzieci czują silną presją, aby być doskonałym.A jednocześnie próby realizacji własnych talentów, wyglądu, intelektu czy osobowości nigdy nie zadowalają ojca.Przy tych próbach,dzieci ponoszą wysokie koszty osobowościowe.Nawet  jeśli uda im  wypełnić  wolę ojca ,to może je to kosztować tyle samo, gdyby to się nie powiodło. Jest to sytuacja z góry skazująca dzieci narcyza, na porazkę.
Istnieje głębokie niezadowolenie wśród członków rodziny rządzonej przez despotycznego ojca o osobowosci narcystycznej. W wielu z tych rodzin, matka po prostu powtarza wszystko po ojcu, czując się niepewnie (z powodu jego nadużyć emocjonalnych i fizycznych).A bojąc się męża przytakuje wszystkiemu co on zdecyduje.Matka nie zdaje sobie sprawy z dynamiki narcyzmu i w poszukiwaniu wsparcia dla siebie, poszła w brutalną, dominację chorego męża.
Jak narcystyczny ojciec wpływa na swoje dzieci.
- Córki narcystycznych ojców często donoszą, że nigdy nie mogą czuć się nasycane, gdy chodzi o uzyskanie tego, czego potrzebują od swoich ojców. Nigdy nie dostały  wystarczająco dużo uwagi  ze strony swojego ojca i musiały konkurować z rodzeństwem, do tej rzadkiej chwili kiedy ojciec postanawia "zająć sie" dziećmi.Nigdy nie czują sie bezpieczne fizycznie. Wypowiadając się o córce jako dziecku, ojciec może wypowiedzieć się na jej temat "jaka piękna jest moja córka". Ale kiedy zacznie dorastać, on rzadko przegapi okazję by wypowiedzieć się negatywnie na temat jej wagi i postawy. Córki często powielają te problemy w dorosłym życiu, nawet gdyby było ono udane. Z ojcem jak ten, nic i nigdy nie jest wystarczająco dobre. Ich relacje z ludźmi w przyszłości są kojarzone z  uczuciem zagrożenia i obaw, że zostaną one porzucone dla kogoś innego. Niespokojnie unikają zaangażowania w zwiazek,w obawie przed  narcyzami. Są to naturalne sposoby córek, aby utrzymać relacje jako "bezpieczne". To samoobrona, ale nie prowadzi do zdrowych relacji.
- Synowie ojców narcystycznych opisują uczucie, kiedy nigdy nie mogą mierzyć się z wymaganiami ojca. Ich ojcowie są tak nastawieni na konkurowanie z każdym,że nawet konkurują ze swoimi synami.Podczas tej konkurencji nie zwracają uwagi na swoich synów. Synowie muszą po prostu pogodzić się z porażką,bo jak można wygrać z dorosłym człowiekiem? Czasami robią kolejny krok i ciężko pracują, aby pokonać swego ojca w jego własnej grze.Tak, aby zyskać jego uwagę i pozory ojcowskiej dumy.  Ale nigdy nie czują się wystarczająco dobrzy,  wciąż czują się jak puste wydmuszki.
Zarówno dziewczęta i chłopcy muszą być kochane przez swoich ojców, aby czuć się spełnione jako jednostki. Narcyz nie jest w stanie kochać   nikogo innego niż samego siebie. Niektóre z ich dzieci same przejmują jego zachowania(klonują je) i same stają się wyuczonymi narcyzami. W ten sposób zyskują uwagę własnego ojca (naśladownictwo jest najwyższą formą pochlebstwa) i uczą się od eksperta, jak manipulować i wykorzystywać ludzi.
Posiadanie tyranii ojca to koszmar dla każdego członka rodziny, z wyjątkiem "wybranego dziecka", które wybiera, aby odzwierciedlić w nim ,swój własny idealny obraz. Wybrane   dziecko jest zadbane, i staje się jego małym klonem. Zostały one wybrane dla ich wyglądu, intelektu, specjalnych talentów, lub jakiejś innej charakterystycznej cechy, które narcystyczny ojciec uważa za cenną dla siebie. Inne dzieci w rodzinie są pomijane, ponieważ nie dorównują jego oczekiwaniom . Mogą być bardzo uśmiechnięte, miłe, albo czułe.Jednak żadna z tych cech nie będzie satysfakcjonować narcystycznego ojca. On nie dba o jakość charakteru czy osobowości innych swoich dzieci. Te dzieci cierpią.Spędzają całe swoje dzieciństwo robiąc wszystko, starając się zyskać miłość i  uwagę swojego ojca, ale zawsze odchodzą z pustymi rękami. Dziecko jest też zwykle "kozłem ofiarnym" narcystycznego tyrana.Narcystyczni ojcowie są często okrutnymi prześladowcami swoich tych dzieci i pozwalają im odczuć że, ich starania są niewystarczające, celowo demotywują swoje dzieci.Własne dzieci są dla niego bezwartościowe i obwinia je za wszystko, co idzie źle.
Narcystyczny ojciec jest okrutnym, kłamiącym, aroganckim człowiekiem.Jest tyranem, który jest całkowicie zakorzeniony we własnym imponującym świecie.Natarczywie domaga się, żeby  każdy wypełniał jego polecenia.Jego wpływ powoduje znaczące emocjonalne uszkodzenia wsród wszystkich członków rodziny. Jego zachowania powodują, że relacje w rodzinie, stają się toksyczne i mogą spowodować negatywne zmiany psychiczne.
Cechy narcyza.
Odnosi każdą rozmowę do siebie
Oczekuje,  spełnienia swoich potrzeb emocjonalnych
Ignoruje wpływ jego negatywnych komentarzy na ciebie
Ciągle krytykuje lub uswiadamia was i wie, co jest najlepsze dla ciebie
Koncentruje się na nauce obwiniania innych ,zamiast przyjmowania odpowiedzialności za swoje zachowanie
Oczekuje, realizacji własnych potrzeb.
Jest zbyt zaangażowany w swoje hobby, zainteresowania lub uzależnienia. ignoruje jednoczesnie potrzeby dzieci.
Duże zapotrzebowanie na uwagę .
Przechwala sie, stroi fochy, skarży się, swiadomie dokucza.Jest ekstrawagancki, głośny i hałaśliwy.
Jest zamknięty w myśleniu by nie popełnić błędów. nie może znieść krytyki.
Staje się zły, gdy jego potrzeby nie są spełniane.
Ma napady złości lub zastrasza.
Ma postawę "jesli ktoś coś może zrobić, ja mogę zrobić lepiej".
Jest próżny i łasy na komplementy. Oczekuje,podziwu.
Nie jest spełniony, jeśli nie jest "największy" lub "najlepszy".
Stara sie zachować wymyslony przez siebie status społeczny. Wydaje pieniądze tylko po to by imponować.
Zapomina, co zrobiłeś dla niego w przeszłości, ale wciąż przypomina, co jesteś mu winien
Zaniedbuje rodzinę, by imponować innym.
Grozi że opuści cię, jeśli nie zrobisz tego co on chce.
Nie uznaje prawa, widzi siebie ponad prawem.Nie spodziewa się być ukaranym za jego nieprzestrzeganie.
Ignoruje twoje uczucia i atakuje cię lub jest  drażliwy jeśli wyrażasz uczucia.
Nie może cię słuchać i nie może pozwolić żebyś wyraziła swoją opinię.
Jest bardziej skupiony na swoich własnych obawach i interesach niż na twoich.
Nie masz prawa widzieć rzeczy z punktu widzenia innego niż jego własny.
Chce kontrolować wszystko, co robisz i mówisz.
Zrobi wszystko, abyś czuła się głupio, bezradnie i nieudolnie, gdy robisz rzeczy na własną rękę.
Nie widzi wpływu jakie jego egoistyczne zachowanie mają na ciebie.
Ma płytkie emocje i interesy.
Wykorzystuje innych do kłamstw i manipulacji.
Używa emocjonalnego szantażu, aby dostać to, czego chce.
Często angażuje się w wykorzystywanie fizyczne i seksualne nawet własnych dzieci.

14

Czy mam narcystycznego ojca?
Czy twój ojciec nie wykazuje żadnej prawdziwej miłości do ciebie ?Czy w stosunku do    ciebie ma empatię,współczucie? Znakiem towarowym narcystycznego ojca jest jego niezdolność do miłości i empatii dawanej własnemu dziecku. Jednym z charakterystycznych objawów narcyzmu, jest jego niezdolność do postrzegania innych jako osób posiadających własne potrzeby. Narcystyczny ojciec jest w stanie zobaczyć swoje dzieci tylko jako przedłużenie siebie.Jako zbiór małych luster, które odzwierciedlają niego samego. Ceni swoje dzieci tylko w takiej mierze,  jakie świadczenia mogą mu dać.Jest on wyjątkowo pochłonięty sobą. To nie ma żadnego znaczenia dla niego, czy dzieci rozwijają się,czy też nie.
Charakterystycznym objawem narcystycznego ojca, jest nadmierne zaabsorbowanie sobą oraz  własnym wizerunkiem. On nie jest w stanie dać swoim dzieciom nawet najbardziej podstawowego wsparcia emocjonalnego, którego potrzebują, aby wyrosnąć na dobrze dostosowanych dorosłych. Narcyz może popaść w "narcystyczną wściekłość" z powodu nadrobniejszej rzeczy. Wynikiem tej wsciekłości jest poniżanie emocjonalne a nierzadko fizyczne nadużycia wobec własnych dzieci.  Jest prawie niemożliwe, aby zadowolić typowego narcystycznego ojca bez względu na okoliczności. Zazwyczaj okazuje on jawną pogardę dla prób swoich dzieci,zdobycia jego uczucia.
Narcystyczni ojcowie mają dzieci z innych powodów, niż zdrowa osoba. On nie czeka do jego narodzin, aby zobaczyć, jak wygląda jego dziecko lub oglądać ich rozwój osobowości . Ma je ​​tylko ze względu na chęć posiadania większej ilości luster, odbijajacych jego blask.Oraz po to by tworzyć małe miniaturki siebie. On nie znosi całej tej pracy, którą trzeba włożyć w wychowywanie dzieci i widzi ją jako ciężar. Narcystyczny ojciec to nie  kochający, opiekuńczy rodzic. Zawsze będzie miał wyłączne i władczo bliskie relacje ze swoimi dziećmi, aby je kontrolować i manipulować nimi. Choć większość rodziców ogląda z dumą, jak ich dziecko zaczyna uczyć się samodzielności, narcystyczny ojciec na każdym kroku trzyma się z dala od dziecka.A jego samodzielność jest dla niego absolutnym aktem zdrady.
Innym charakterystycznym objawem narcystycznego ojca to stała krytyka dziecka pod pozorem bycia troskliwym rodzicem. On pozwala im odczuć w sposób nie budzący wątpliwości, werbalnie i niewerbalnie, że są one gorsze od innych ludzi.
Jego tendencje narcystyczne nie kończą się na dzieciństwie, ale idą dalej w dorosłość dziecka. Gdzie nadal przeszkadzają i niszczą ich poczucie własnej wartości. Dzieci narcystycznych rodziców często doświadczają trudności formowania zdrowych relacji i są narażone na zwiększone ryzyko depresji i lęku.
Oznaki narcystycznego ojca.
Musi być w centrum uwagi przez cały czas. Jest to specyficzna cecha narcyzmu. Będzie kraść splendory albo zepsuje każdą okazję, jeśli nie jest w centrum uwagi.
Poniża, krytykuje i robi uwagi uwłaczające tobie. Przy tej okazji zawsze będzie wmawiał kazdemu, "myślę tylko o tobie,a nie o  swoim rodzeństwie lub innych osobach".
Jest bez granic. Musisz poczuć się jak jego przedłużenie. Nie masz prywatności w łazience lub sypialni. Regularnie przegląda twoje rzeczy, aby znaleźć informacje, które następnie używa przeciwko tobie.
Faworyzuje . Narcystyczni ojcowie często mają jedno dziecko, które jest "złotym dzieckiem", a inne, które jest kozłem ofiarnym.
Podważa wszystko.Albo wybierze walkę z tobą ,albo będzie szczególnie krytyczny i nieprzyjemny .
Wszystko robi na odwrót. Okrucieństwo jest sformułowane w kategoriach miłości. agresywne czyny są w jego zamyśle chwalebne.
Sprawi, że ​​jesteś jak szalony. Podczas konfrontacji,kiedy ci coś zrobi, powie , że masz "bardzo bujną wyobraźnię" (wspólna fraza, dla nadużywających przemocy,używana by zminimalizować połączenie twoich doświadczeń z jego nadużyciami wobec ciebie) lub, że "nie ma pojęcia, co mówisz" ,
 Jest zazdrosny. Jeśli dostaniesz lub wydarzy ci się coś miłego, on natychmiast odbierze to  od ciebie i zepsuje to.Następnie weźmie coś takiego samego lub lepszego dla siebie.
Jest notorycznym kłamcą. W stosunku do ciebie, będzie kłamał bezwzględnie. A na zewnątrz, kłamstwa będą staranne i serwowane w sposób, który zawsze dadzą mu ochronę.
Manipuluje emocjami,by "dopiec do bólu". Takie zachowanie jest tak powszechne wśród narcyzów , że często są określani mianem "wampirów emocjonalnych".
Jest samolubny i samowolny. On sprawia, że ​​wiesz, że ​​ma wszystko co najlepsze i zawsze musi mieć ostatnie zdanie.
Jest skoncentrowany na sobie. Jego uczucia, potrzeby i pragnienia są najważniejsze, Twoje zaś,są nieistotne,pomijane i nieważne.
Przyjmuje zawsze pozycję obronną i jest absurdalnie wrażliwy na krytykę.
Terroryzuje cię. Narcyz nauczy cię wystrzegać swojego gniewu. Jeśli dasz mu wszystko, co chce, może będziesz oszczędzony. Ale jeśli nie, to bądź pewien że jego kara cię nie ominie.
Jest dziecinny i drobiazgowy. "Wyrównanie rachunków" z tobą, jest dla niego najważniejsze.
Jest agresywny i bezwstydny. On nie pyta, on wymaga. On weźmie bez pytania, będzie naciskać werbalnie lub fizycznie, lub będzie w inny sposób manipulować lub nadużywać    cię, dopóki się nie poddasz.
Jest niebezpieczny. Posunie się do dowolnej rzeczy, aby dostać od innych coś za nic (praca, pieniądze, przedmioty) - w tym podjęcie pieniędzy z konta swoich dzieci, a nawet kradzież tożsamości.
Projekcja zachowań. On będzie umieszczać swoje własne byle jakie zachowanie lub przewinienia na tobie w taki sposób, aby mógł cię ukarać.
Nigdy nie myli się w niczym. Nigdy, ale to nigdy szczerze nie przeprosi za coś.
Nie jest świadomy, że inni ludzie mają uczucia. Czasami będąc w miejscu publicznym, ze względu na brak współczucia, powie coś tak nieczułego że spowoduje niedowierzanie u  ludzi. Brak empatii to kolejna cecha definiowania narcyzmu i leży u podstaw większości innych oznak, które znajdują się na tej liście.

15.

Etapy smutku po psychopatycznym związku.
Tradycyjnie jest 5 etapów żałoby.Są to: zaprzeczenie, gniew, negocjacje, depresja, akceptacja.
To niewątpliwie czują wszyscy ci,którzy w pewnym momencie wychodzą z relacji psychopatycznego związku. Ale utrata psychopaty nie jest jak utrata członka rodziny czy przyjaciela.To nie tak.To nie utrata prawdziwego, kochającego partnera.
Oto zmodyfikowane etapy żalu po psychopatycznej relacji:
Całkowita dewastacja.
Wszystko ogarniająca dewastacja. To co zobaczysz będzie stanowić absolutny szok i niedowierzanie. Uczucie całkowitej pustki, myśli samobójcze i ekstremalne trudności wykonywania zadań trywialnych,prostych.Poczujesz się brzydka i wysuszona.Będziesz uważać że twoje ciało uległo fizycznemu pogorszeniu .Twój popęd seksualny będzie oscylować między pragnieniem i jego brakiem.Bedziesz myśleć o tym, czego już nie ma. Z psychologicznego punktu widzenia, w tym momencie nie będziesz nawet świadoma,że jesteś po prostu ofiarą.Będziesz naprawdę wierzyć w to, że zasługujesz na to. Że jesteś bezwartościowa. Nikt cię nie chce,nikt nie kocha.
Odmowa
Zazwyczaj zaczyna się, gdy psychopata zaczyna wymachiwać swoim "szczęśliwym" życiem w twarz. Widzisz go jak opowiada światu, jak bardzo jego życie jest bez zarzutu (najczęściej odbywa się za pośrednictwem mediów społecznościowych). On po prostu czuje potrzebę, aby udowodnić wszystkim, że jest cacy jako psychopata, bo wtedy może będziesz chciała do niego wrocić. Ale lepiej będzie dla Ciebie jeśli dokonasz zmiany pracy, przyjaciół, i wszystkiego innego, byle nie wracać do psychopaty. On zrezygnuje z picia, imprezowania,  bezmyślnego seksu.Dokona ogromnych wysiłków, aby przekonać otoczenie, że jest w porządku. Będzie bardzo impulsywny, szastający pieniędzmi i będzie ukrywał swoje  urojeniowe myśli o powrocie do minionego "ideału" życia.
Edukacja i własne wątpliwości
Zacznij szukać informacji na temat psychopatii, narcyzmu, socjopatii... Czy to za pośrednictwem internetu, czy terapeuty.Doskonale zdajesz sobie sprawę z tego że, ​​coś w tobie jest głęboko zepsute. Nawet jeśli chcesz udowodnić, że jesteś szczęśliwa, będziesz chciała się dowiedzieć , co do cholery się stało? Kiedy będziesz czytać wszystkie "czerwone flagi" psychopatii, będziesz doświadczała skrajnego zwątpienia. Będziesz nadal obwiniać siebie i zastanawiać się, czy po prostu sama nie jesteś psychopatą, ponieważ nie będziesz mogła zrozumieć jego "prawdy".I tego w jaki sposób zniszczył związek.
Zrozumienie psychopaty
Ten etap nie jest w żaden sposób  normalnym etapem, ale jest to jeden z najważniejszych punktów, w procesie odzyskiwania siebie.Musisz czuć, co czują. Większość ofiar żyje we współczuciu i miłości, więc jest to prawie niemożliwe, aby wczuć się w psychopatę. W rzeczywistości, to właśnie dlatego,są oni w stanie funkcjonowac z Tobą.W końcu zrozumiesz, jak działają ich umysły. Zaczniesz umieszczać wszystkie swoje zachowania w perspektywie psychopaty i nagle wszystko zacznie pasować. Wszystko stanie się sensowne dla Ciebie, jak nigdy przedtem. Od przenoszenia winy na Ciebie, miłosne bombardowania,wmawiania poczucia winy do krytyki i aktów przemocy fizycznej. Poczujesz się zniesmaczona. Zdasz sobie sprawę, że nigdy nie byłaś kochana.Że stanowiłaś tylko kolejny cel w niekończącym się cyklu. Zdasz sobie sprawę, że nigdy nie zachowywał się tak jak to ma miejsce,w każdej innej zdrowej relacji. W koncu będziesz widzieć wszystkie te rzeczy, które sprawiają, że czujesz się jak paranoiczka, i zobaczysz, że wszystko to było obliczane i celowe. Dojdziesz do przerażającego wniosku, że osoba, której zaufałaś ,aktywnie i świadomie działała przeciwko tobie.
Wściekłość
Kiedy zrozumiesz psychopatę, będziesz absolutnie zdegustowana. Twoje zwątpienia będą zastępowane przez gniew. Poznasz prawdę. Widzisz, jak zostałaś wykorzystana, manipulowana i jak prał twój mózg. Będziesz bardzo zła. Chcesz go zamordować. Chcesz skontaktować się z każdym w swoim życiu i powiedzieć wszystkim co zrobił. Chcesz napisać do niego list i powiedzieć mu żeby się smarzył w piekle. Będziesz obsesyjnie o tym rozmawiać ze swoimi przyjaciółmi i rodziną. Byłaś zamknięta w sobie, a twoje zdanie było minimalizowane przez tak długi czas, że będziesz musiała to wszystko wylać z siebie. Zaczynasz czuć te wszystkie rzeczy, których nie mogłaś czuć w związku. Ten dysonans poznawczy spowoduje ogromne przemieszczenie gniewu. Ten gniew jest całkowicie naturalny.To opóźniona reakcja po psychopatycznym związku. To może trwać miesiące.   Ale, jeśli to możliwe, nie poddawaj się jego impulsom. Udowodnisz w ten sposób, tylko "prawdy" psychopaty. Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to zachować spokój i opanowanie. Będzie to prowadzić go do szaleństwa.Bo on chce, abyś czuła wściekłość, aby mógł pokazać wszystkim, jak bardzo szalona jesteś.
Depresja
Pojedziesz tam i z powrotem pomiędzy depresją i wściekłością na bardzo długi czas. Będziesz mieć dobre i złe dni. Pewnego dnia, będziesz sądzić, może już przeszło.Ale następnego dnia, obudzisz się ,krzycząc w gniewie. Nie jesteś szalona. Nie zasługujesz na złość. Otocz sie ludźmi,którzy Cię rozumieją. Masz obsesyjne, wyścigi myśli. Zdajesz sobie sprawę, jak wiele straciłaś. Nie tylko przyjaciół, pieniędzy, doświadczenia życiowego, ale także swoją niewinność. Zrozumiesz,jak wiele ukradł Ci z ciebie.Twoje  zrozumienie świata zostanie rozbite. Zamiast być z ludźmi, nagle pojawią się u Ciebie problemy z zaufaniem. Będziesz doświadczać stałego uczucia strachu.
Gojenie
Zaczynasz zadawać pytania. Dlaczego tak się stało? Jakie są moje słabe punkty? Oczywiście te luki nie twoja wina, ale ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób zostały one  wykorzystane.Będziesz spędzać czas z innymi, którzy przeszli przez coś podobnego, więc odzyskasz nadzieję i najpierw małe potem większe radości.Często będziesz powracać do gniewu i depresji, ale te uczucia są już zdrowe. Teraz wreszcie poczujesz to, czego nie   mogłaś czuć przez cały czas trwania związku. Wszystko wraca na swoje miejsce i można spokojnie i spójnie opisać to, co przeszłaś i co się stało. Ty i Twoi przyjaciele, zaczynają zdawać sobie sprawę z tego że, już się udało. Jest światło na końcu tunelu, nawet jeśli to zajmuje dużo czasu.
Samopoznania
Zaczniesz odkryć swoje mocne strony. Wiele z nich było mocne zawsze , ale nigdy nie były doceniane. Zdajesz sobie sprawę że, współczucie, empatia i miłość istnieją. I są to najbardziej niesamowite prezenty na świecie, gdy stosuje się je dla odpowiednich osób. Twój szacunek dla samej siebie pochodzi z Twojego wnętrza. Zaczynasz rozumieć, kim jesteś i kim naprawdę miałaś być. Tylko zajadła złośliwość psychopaty sprawiła że,swoje atuty widziałaś jako rzeczy nieporządane dla siebie i świata. Zaczniesz odkrywać swoją kreatywność i przestaniesz myśleć o tym,co inni myślą o Tobie. Nowa Ty otworzy swoje serce na miłóść. Jesteś teraz wolna. Zawsze powinno tak być.Jesteś z siebie bardzo dumna. Udało ci się, Twoja ścieżka życia na zawsze zmieniła się na lepsze... 

16.

Gry/scenariusze Narcyzów
Narcyzi są mistrzami w grach umysłu. Grają by wygrać i nie biorą jeńców. Są nieszczęśliwi jeżeli przegrają i wtedy często reagują  wybuchami wściekłości i złoszczą się jak małe dziecko. Jedynym sposobem dla drugiej osoby by wygrać,a narcyz przegrał, jest nie odtwarzać jego scenariuszy.Odsunąć się od niego.Odejść.Zrezygnować z jego towarzystwa.
Oto bardziej popularne gry/scenariusze narcyzów :
1 ping-pong: Kiedy człowiek zaczyna rozumieć jak działa narcyz, zdaje sobie sprawę, że jest to trochę jak gra w ping-ponga. Jeżeli kiedykolwiek narcyz musi zastanowić się nad samym sobą ,na jakikolwiek temat, będzie od razu rzucać piłkę z powrotem do osoby którą uznaje za przeciwnika. Narcyz zawsze będzie to robił.Bo jego przeciwnikiem jest każdy oprucz niego. Robią to w nadziei, że nie będą musieli wziąć na siebie odpowiedzialność za swoje zachowanie.Robią to za pomocą obwiniania, zawstydzania, projekcji, zaprzeczania, etc. Wtedy ich partner zrobi to co zawsze, wybaczy narcyzowi, usprawiedliwa zachowania, bierze winę na siebie.
Narcyz,czuje się jak ruchomy cel który zawsze jest  na linii ognia. Aby trzymać się z dala od nich , zawsze trzeba mieć oko na "piłkę" .To znaczy ich działania i motywy które powodują to że on gra swoje mecze z tobą. Bezwzględnie musisz przestać z nim grać.Zatrzymując to łapanie piłki poprzez ustalenie granic i czyniąc go świadomym jego czynów. Powoduje to że narcyz uświadamia sobie, że nie ma nikogo więcej do "zabawy". I albo będzie cię ignorował, albo będzie starał się ukarać , albo po prostu ucieknie.
2 Mam cię! Narcyz jest mistrzem fałszywej empatii. Tobie się tyko ma wydawać, że pojawia się u niego zrozumienie tego co doświadczasz.Działania te spowodować powinny twoją podwójną czujność . Wystarczy,że jeśli zaczniesz uważać,iż jest prawdziwe porozumienie w twoim związku, on wyciąga bardzo szybko jeden po drugim "haczyk"który od dawna ma przygotowany na ciebie.Zawsze doprowadzi do sytuacji która pozwoli Ci poczuć się jeszcze bardziej winną,gorszą. Narcyz  perfekcyjnie wykonuje nieoczekiwane zwroty psychologiczne. Ich celem jest, aby szlifować Cię, upokorzyć i wzbudzić poczucie że jesteś winna ,mniejsza i  gorsza.
3 Szalone "Ósemki": To jest ulubiona gra narcyzów ... Oszalejesz kiedy tylko pozwolisz wciągnąć się w tą grę. Narcyz przywołuje przeszłe problemy lub zachowania albo świadomie je prowokuje. Zawsze wtedy robi  coś przerażającego. Gra wygląda tak: "mówię ci, że masz zbyt bujną wyobraźnię...","Nie wiem o czym mówisz....","Nie masz pojęcia, o czym mówisz...". Albo że po prostu "tworzysz rzeczy które powodują problemy...". Będzie ci wmawiać,"... to oczywiste, że jesteś wariatką (jesteś nikim,gównem,kurwą,dziwką) przecież  wszyscy wiedzą że taka jesteś".
Oni twierdzą, że "nie pamiętasz tamtego wydarzenia"....Stanowczo twierdzą, że ​​to o czym mówią  "jest prawdziwe i nie ma takiej mozliwości, że mogliby o tym zapomnieć". Jest to niezwykle agresywna i irytująca taktyka zwana "gaslighting".Jest to powszechna technika stosowana przez narcyzów,nadużywających wszelkiego rodzaju przemocy. Twoje postrzeganie rzeczywistości nieustannie jest podważane tak, że kończy się brakiem zaufania do własnej intuicji, pamięci i rozumowania.
4 śmierć przez "tysiąc cięć": To jest naprawdę zabawna gra, i każdy ​ narcyz lubi w nią grać. Polega ona na niszczeniu twojej duszy, ego, twoich osiągnięć i każdego systemu wierzeń który masz,a który nie zgadza się z przekonaniami narcyza. Ta gra  jest realizowana przez nich, aby spróbować obrócić w tobie wszystko do góry nogami.Doprowadzić wszystko co robisz do całkowitego zaniku.Przyznaje sobie dodatkowe punkty, gdy uda mu się przenieść całą winę za to co z tobą zrobił, na kogoś innego.
 5 "oczko": W tej popularnej grze, nie wolno ci nigdy  osiągnąć wieku emocjonalnego powyżej 21 lat. Nawet jeśli masz 50 lat, nadal będziesz traktowana jak dziecko (głupie dziecko, złe dziecko, które trzeba ukarać itd.).
6 Król gry: Najważniejszą rzeczą którą musisz wieedzieć o tej grze jest to, że  nikt nie może znać zasad z wyjątkiem króla.Król  dowolnie zmienia zasady i nie mówi  innym graczom o tych zmianach.Zmieniaja zasady kiedy jemu to odpowiada. Narcyz jest królem , a zatem zawsze wygra. Możesz zostać ukarana za złamanie zasad, nawet jeśli ich nie znałaś.
7 Kot i mysz:  to doskonała gra dla narcyza bo jest w rzeczywistości formą pasjansa, i polega na wyciągnięciu "lepszej" karty, aby pokonać przeciwnika.                                                                  Polega ona na otrzymaniu "premii" przez narcyza, która zazwyczaj oznacza twój ból . On na bieżąco śledzi rzeczywiste lub urojone rzeczy które robisz, zrobiłaś, albo możesz zrobić. To jest ich "dobieranie kart" i będą używać tych kart przeciwko tobie w miarę możliwości.
8 Poker Kłamców: Osoby z narcystycznym zaburzeniem osobowości (NPD) w tej grze czują się fantastycznie. Oni są wyrachowanymi kłamcami. Ich pełna osobowość i cały ich świat jest całkowicie oparty na kłamstwach. Ich cechy i domniemane działania są wykorzystywane w celu pozyskania innych ludzi, aby dali im poprawę ich narcystycznej samooceny poprzez pochwały, pochlebstwa i wyróżnienia.
9 Trzymaj się z daleka: To jest gra, w którą ​​ty sam, musisz nauczyć się grać. Ważne jest, aby uznać, że narcyz nie potwierdzi, że wszelkie gry(scenariusze) są odtwarzane.To do Ciebie należy powstrzymanie ich odtwarzania. Aby to zrobić, musisz przestać rozdrapywać przeszłe,własne  zdarzenia i zachowania. Ponieważ zawsze będziesz słyszał że mylisz się, że to narcyz ma rację, i że potrzebuje pomocy. Nie należy próbować przekonywać go, by potwierdził lub brał odpowiedzialność za swoje słowa i działania, ponieważ on zawsze bedzie mówić, że tego nie zrobił i nigdy się to nie zdarzyło.Jeśli jesteś w związku, musisz odejść od toksycznego partnerstwa z narcyzem. Jeśli twój szef jest nadużywajacym przemocy narcyzem,musisz znaleźć inną pracę. Musisz odejść od swoich rodziców,jeśli są narcyzami.

17.

Narcystyczna infantylizacja domowników.
Collins Dictionary definiuje infantylizację jako "akt przedłużający się stan dzieciństwa, poprzez traktowanie jej jak dziecka." Innymi słowy, jest to celowe traktowanie kogoś jako osoby znacznie młodszej niż jej rzeczywisty wiek.
Cechą charakterystyczną dla zachowań wszystkich narcystycznych psychopatów jest, konieczność infantylizacji partnera i własnych dzieci. Chodzi mu o to aby, ofiary czuły się niekompetentne do podejmowania samodzielnych działań,za każdym razem gdy próbują czegoś nowego.Niestety, takie zachowanie zatrzymuje dziecko w rozwoju osobowości i relacji społecznych.  Z upływem lat,gdy psychopata się starzeje, infantylizacja nasila się,ponieważ oprawca obawia się rosnącej niezależności partnera i swoich dzieci,co stanowiłoby koniec jego narcystycznych rządów.Czyli w jego interpretacji świata,utratę swojej właśności.
Narcystyczny rodzic robi to, ponieważ widzi swoje dzieci jako przedłużenie samego siebie. Jeśli dziecko zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, narcystyczny rodzic stworzy warunki do powstania poczucia winy, pełnej kontroli, lęku graniczącego z histerią i użyje wszelkich innych taktyk,które wypracowywał latami, aby utrzymać domowników na swoim "placu zabaw".W celu przeciwdziałania zagrożeniu samodzielnością domowników, narcystyczny rodzic podważy rosnącą niezależność partnera i własnych dzieci w różny sposób. Może to być cokolwiek. Najczęściej przekonuje ich, że brakuje im zdolności do radzenia sobie z rzeczami samodzielnie, mówiąc  do nich tak, jakby byli jeszcze małymi dziećmi.  Infantylizacja przez narcystycznego psychopatę, może być tak integralną częścią życia niektórych ludzi, że nie zdają oni sobie nawet sprawy, jak bardzo są uwikłani w jego manipulacje.
Oto kilka wypróbowanych sposobów, jakie stosują psychopaci, infantilzując psychikę  swoich domowników:
-Dezaprobata.
Może to przybrać formę wyglądającą jak dyskretne podpowiedzi.Każda decyzja dokonana bez konsultacji z nim, spotka się z dezaprobatą. Robią to, aby wzmacniać twoje przekonanie, że jesteś niezdolny do podejmowania własnych,samodzielnych i niezależnych decyzji.
-Ingerencja.
Narcyz uważa, że ma pełne prawo do ingerencji w prywatne życie swoich domowników. Może to przybrać różne formy.Od informacyjnej, co wolno albo nie wolno robić. Po krańcowe,celowe sabotowanie relacji domowników ,ze światem zewnętrznym.
-Nadmierny krytycyzm.
Nadmierna krytyka jest przeznaczona do niszczenia twojej pewności siebie. Narcystyczni psychopaci robią to, pod przykrywką "bycia pomocnym" i "udzielania dobrych rad". Raniące komentarze dotyczące wagi, odzieży, wybór kariery, wybór partnera lub umiejętności bycia dobrym rodzicem dla własnych dzieci. Pokazuje że wie, co jest najlepsze dla ciebie, co jednocześnie oznacza, że ​​nie masz racji.
Co więc możesz zrobić aby narcyz przestał traktować cię jak dziecko?
Ustanów granice.
Nie ma niczego, czego psychopata nienawidziłby bardziej niż niezależność domowników. Dopóki jednak nie zaczniesz ustanawiać i przestrzegać zdrowych granic, będzie on nadal kontrolował twoje życie. W takiej sytuacji,psychopata nie cofnie się przed ujawnieniem szczegółów twojego życia prywatnego  i opowie wszystkim to co ciebie dotyczy.
-Zamykaj dyskusję.
Miej kilka poręcznych zwrotów,którymi odparujesz jego ataki.Zapamiętaj cztery lub pięć wyrażeń których można używać do każdej sytuacji. : "Masz swój sposób robienia rzeczy, a ja mam swój. I żaden z nich nie jest zły. ","Dzięki, ale poradzę sobie.","To może być twoja opinia, ale nie muszę się z nią zgodzić.","To jest moja decyzja i nie jestem przygotowana, aby ją omawiać z tobą."
Zamykając w ten sposób rozmowę, odbierasz psychopacie szansę na przejęcie kontroli nad sytuacją.
-Odejdź od niego.
Nie ma sensu dyskutować z narcyzem. On nigdy nie zobaczy twojego punktu widzenia i zawsze będzie miał rację. Jednak jeśli sytuacja stała się tak toksyczna, że ​​twoje zdrowie fizyczne i psychiczne cierpi z tego powodu, warto zadać sobie pytanie, czy warto pozostawać z narcystycznym psychopatą w jakimkolwiek związku

18.

Chociaż od czasu do czasu wszyscy opowiadamy drobne kłamstwa, istnieje duża różnica między kimś, kto od czasu do czasu kłamie, a kimś, kto jest patologicznym kłamcą. Patologicznym kłamcą jest ktoś, kto kłamie bez wysiłku, ktoś, komu kłamstwo przychodzi bardziej naturalnie niż mówienie prawdy. Kłamstwo może stać się częścią codziennego życia kłamcy, do tego stopnia, że ​​całe jego istnienie jest zmyśleniem. Jak można się domyślić, ten poziom kłamstwa jest zwykle objawem większego problemu. Podczas gdy patologiczne kłamstwo może być własnym zaburzeniem, znanym jako pseudologia fantastica, może być również objawem psychopatii, narcystycznego zaburzenia osobowości, lęku, depresji i zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego. I może mieć korzenie w traumie z dzieciństwa. Patologiczni kłamcy są zazwyczaj bardzo niepewnymi osobami wychowanymi przez bardzo autorytarnych i surowych rodziców, dlatego kłamca musi stworzyć osobę, która byłaby sympatyczna i akceptowana przez własnych rodziców, aby uniknąć kary, zawstydzenia lub innego zagrożenia. Kłamstwo dzieci i młodzieży jest bardzo normalne i stanowi powszechną część rozwoju. To mówiąc szczerze jest coś, z czego powinniśmy wyrosnać, gdy stajemy się odpowiedzialnymi ludźmi.
Patologiczne kłamstwo jest często związane z zaburzeniem osobowości. Większość patologicznych kłamców albo ma narcystyczne zaburzenie osobowości (NPD), albo przynajmniej silne cechy narcystyczne i kompulsywnie kłamią. A ponieważ jednym z symptomów charakterystycznych dla NPD jest przesadne poczucie własnej ważności, ma sens dlaczego tak się dzieje. NPD może występować częściej niż nam się wydaje, co oznacza, że ​​wiele osób może doświadczać tych objawów. Jeśli ktoś, kogo znasz, wydaje się być patologicznym kłamcą, istnieje szansa, że ​​właśnie NPD może odegrywać w tym rolę.
Patologiczne kłamstwo może być także funkcją zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego (OCD), ale samo w sobie nie jest chorobą psychiczną. W rzeczywistości jest to wyuczone zachowanie i nieprzystosowany mechanizm radzenia sobie z życiem. Wyuczone zachowanie oznacza, że ​​z jakiegokolwiek powodu osoba cierpiąca na OCD mogła nauczyć się kłamać, aby czuć się lepiej, aby podobać się ludziom, ukryć swoją chorobę itp. Oczywiście nie każdy z OCD jest patologicznym kłamcą, ale tą patologię mają ludzie z OCD.
Jedną z najciekawszych teorii na temat patologicznych kłamców jest to, że mogą mieć przeciwny stosunek kortyzolu i testosteronu niż inni ludzie. Dzięki temu mogą być bardzo agresywni bez obawy o związane z nimi ryzyko. Jednym z aspektów tej agresji jest rażące kłamanie na temat czegoś, co może mieć poważne konsekwencje. A to może połączyć ich z kolejnym zaburzeniem osobowości. Najskuteczniejszymi patologicznymi kłamcami są socjopaci, znani również jako antyspołeczne zaburzenie osobowości. U większości ludzi kortyzol powstrzymuje ich przed nadmierną agresywnością i podejmowaniem nieuzasadnionego ryzyka. Ale osoby z antyspołecznym zaburzeniem osobowości mają wyższy poziom testosteronu i niższy poziom kortyzolu niż przeciętna osoba. A to powoduje, że osoba będzie kłamała, w bardzo przekonywujący sposób . Żeby było jasne, nie wszyscy patologiczni kłamcy są socjopatami, ale istnieją dowody na to, że większość socjopatów jest patologicznymi kłamcami.
Ponieważ kłamstwa są często stosowane jako sposób na poszukiwanie współczucia, sensowne jest, dlaczego patologiczni kłamcy mogą kłamać na temat złego stanu swojego zdrowia. Kłamią na ten temat , ponieważ kompulsywnie szukają współczucia innych. Nazywa się to zaburzeniem sztucznym i może prowadzić do tego, że zdrowi ludzie poddaja się operacjom lub wymuszają inne zabiegi medyczne, których faktycznie nie potrzebują.
Niektórzy patologiczni kłamcy mają funkcjonalne urojenia, co oznacza, że ​​faktycznie wierzą we własne kłamstwa do tego stopnia, że nawet mogą przejść test wykrywaczem kłamstw. Nazywa się to mikro-psychozami. Odróżnieniając w ten sposób takie osoby od osób faktycznie cierpiących na schizofrenię i mających poważne urojenia. Większość osób, które są mikro-psychotyczne, cierpi na zaburzenie osobowości z pogranicza (borderline) i faktycznie wierzy w to, co mówi a to pomaga im być jeszcze bardziej przekonującym. Jeśli zostaną przyłapani na kłamstwie, ponownie piszą swoje historie,tworzą nowy swiat aby uwierzyć w nowe miejsce na dla siebie. Gdy ktoś taki zmienia skrypt w głowie, jego powieki trzepoczą przez kilka sekund, bo zmienia się cała jego pamięć. I nawet nie zapamiętają kłamstwa, które właśnie powiedzieli. Tacy ludzie zwykle mieli dzieciństwo pełne przemocy, zaniedbania, utraty i dorastali w rodzinie zastępczej lub w domu dziecka. W takim wypadku kłamstwa zostały opracowane jako mechanizm radzenia sobie.
Dzieci i nastolatki kłamią, gdy przechodzą przez różne etapy rozwoju i sprawdzają granice. Ale niektóre dzieci, które kłamią, mogą to robić z powodu lęku lub depresji. Dzieci mogą być kompulsywnymi kłamcami, w których to kłamstwach zaprzeczają błędom lub naruszeniom zasad, których sie dopuściły. Ich kompulsywne kłamstwo jest zwykle związane z lękiem, depresją i niską samooceną, co utrudnia im życie. Na szczęście jest to łatwo uleczalne albo przechodzi samoistnie. Dorośli, którzy są patologicznymi kłamcami, są trudniejsi do leczenia. Dla dorosłych kompulsywne kłamstwo jest trudne do zatrzymania, ponieważ może być niezwykle refleksyjne i nawykowe. Ponadto osoby z narcystycznym zaburzeniem osobowości nie szukają leczenia z powodu swojego narcyzmu, ale tylko z powodu lęku lub depresji. Jeśli to jest przyczyną kłamstwa, może być niemożliwe do wyleczenia. Terapeuta ma tendencję do chodzenia na palcach wokół narcystycznych cech pacjentów mając nadzieję, że ich narcyzm odejdzie wraz z lękiem i depresją. Ale nie jest niemożliwe.
Dzieci zwykle kłamią, aby złagodzić lęk. To samo dotyczy również dorosłych. Patologiczni kłamcy pojawiają się z wielu powodów, ale z pewnością wspólny jest wysoki poziom lęku. Głęboko zakorzenionego lęku przed odrzuceniem. Kłamstwo jest czymś, co ludzie robią, aby chronić swoją delikatną psychikę, nawet jeśli twierdzą, że miało to na celu ochronę kogoś innego. Robią to wtedy, gdy nie potrafią poradzić sobie z prawdą lub nie mogą poradzić sobie z przedstawieniem prawdy lub jej konsekwencjami.
Frustrujące jest to, że kłamcy mogą kłamać, aby złagodzić lęk. Często jednak, prowadzi to do jeszcze większego niepokoju. Kłamstwo wywołuje niepokój, ponieważ należy je podtrzymywać, a okłamywany zawsze może odkryć prawdę. W tym momencie sprawy stają się nieco bardziej skomplikowane. Kłamstwo uzaleznia. Mówiąc o towarzyszącym klamstwu pobudzeniu i umocnieniu, kłamstwo może być uzależniające z powodu tego, co robi z mózgiem. Zachowania i systemy nagród są bardzo podobne do hazardu. Nigdy nie wiadomo, kiedy jest to porażką a kiedy trafieniem. Kiedy patologiczny kłamca przyzwyczaja się do tego poziomu strachu i niepokoju, wtedy bez kłamstwa nie może już funkcjonować.
Wielu patologicznych kłamców nie pokaże swojej prawdziwej osobowości ani nie pozwoli siebie poznać, ponieważ utrudniłoby to ucieczkę. I z tego powodu patologiczny kłamca najprawdopodobniej okłamie cię, gdy spotkasz go po raz pierwszy, przygotowując w ten sposób grunt pod większą ilość kłamstw.
Patologiczni kłamcy często wykorzystują element prawdy lub faktów, aby zbudować strukturę swojego domu z kart, dzięki czemu kłamstwa są bardziej prawdopodobne i akceptowalne, ponieważ opieraja się na prawdzie. Mając to wszystko na uwadze, od czasu do czasu można opowiadać drobne kłamstwa. Ale patologiczne kłamstwo może wymknąć się spod kontroli, a nawet prowadzić do problemów z prawem, pracą i relacjami. Chociaż może być trudne do leczenia, zwłaszcza jeśli jest to spowodowane zaburzeniem osobowości,zawsze warto spróbować wyrwać się z tego kręgu. Rozmowa z terapeutą może oznaczać naukę zdrowszych umiejętności radzenia sobie z problemami i leczenie większych dolegliwości leżących u podstaw tej patologicznegii.