Oczy otwarte

Niewyrażone negatywne uczucia z dzieciństwa,zmieniają się w depresje. Człowiek, który nie widzi wyjścia z sytuacji, kieruje przeciw sobie samemu oskarżenia, zarzuty i nienawiść, które wcześniej kierowała pod jego adresem inna osoba. Szczególnie tragiczna jest autoagresja. Psychiatrzy i psychologowie uważają nawet że, tatuowanie swojego ciała, to wyraz autoagresywnych zachowań. Wywodzi się ona z mających konkretne powody uczuć nienawiści i zazdrości, jakie przeżywało się w okresie dzieciństwa. Dziecku nie wolno było ujawnić tych emocji, ponieważ wyrażając nienawiść i zazdrość pogorszyłoby w ten sposób jeszcze bardziej swoją sytuację i we własnych oczach byłoby kimś złym. A ponieważ nie znalazło żadnej możliwości by dać ujście swym uczuciom, a samo ich pojawianie się wywoływało poczucie winy, kierowało je przeciw samemu sobie jako rodzaj kary. Największe tragedie rozgrywają się zatem w dzieciństwie. Dziecko odbiera odrzucenie siebie, jako nienawiść kierowaną do wewnątrz siebie samego...

Dojrzałość emocjonalna to przede wszystkim umiejętność wyrażania i radzenia sobie z emocjami. Dzięki tej zdolności osoba dojrzała emocjonalnie, akceptuje emocje innych i własne. Wysoko rozwinięta samoświadomość, pozwala na lepsze poznanie siebie. Swoich zalet i wad. Kolejnym pozytywnym aspektem osoby dojrzałej emocjonalnie, jest umiejętność skutecznego regulowania swojego zachowania. Nie oznacza to że złość, frustracja czy lęk jej nie dotyczą. W trudnych sytuacjach, człowiek dojrzały emocjonalnie nie przejawia bezradności, ale opanowanie. Stara się znaleźć racjonalne wyjście z sytuacji. Ważnymi cechami charakteryzującymi dojrzałość emocjonalną jest współczucie oraz empatia. Człowiek dojrzały uwolnił się od uczuć egoistycznych, zastępując je uczuciami skierowanymi na dobro innych. Dojrzałość emocjonalna z pewnością pomaga w tworzeniu zdrowych relacji oraz budowaniu głębokich więzi. Osoba dojrzała radzi sobie w grupie, potrafi nawiązać współprace z innymi oraz dobrze funkcjonuje w społec...

Dziedziczenie traumy. Względnie nowa nauka o epigenetyce dowodzi że, to kim jesteś jest zwieńczeniem doświadczeń w twoim życiu i nawet tych z życia twoich przodków, które powodują zmiany w funkcjonowaniu twoich genów. Modyfikacje występują bo geny mogą się włączać i wyłączać w zależności od środowiska które cie otacza. Innymi słowy, rodzisz się z pewnym zestawem genów, ale wydarzenia twojego życia determinują, które geny się wyrażają, a które geny nie. I tą determinację przekazujesz potokom. Złą wiadomością jest to, że trauma może zostać odziedziczona właśnie przez zmiany epigenetyczne. Niestety wiele mechanizmów, zachowań i problemów zdrowotnych powiązano z mechanizmami epigenetycznymi. Powiązane schorzenia obejmują wiele nowotworów, choroby autoimmunologiczne, zaburzenia neurodegeneracyjne i psychologiczne, nałogi i choroby układu oddechowego, układu sercowo-naczyniowego, rozrodczego i neurobehawioralnego. Ale dobrą wiadomością jest to że, zmiany epigenetyczne można odwrócić. Dobra...

Niedawno dowiedziałem się że, pewien siedemnastoletni młodzieniec, będzie brał leki bo ma depresję."Ale tylko wychwytujące serotoninę", bo mama ma odlot, który spowodował jej obawy,a tatuś przestał brać udział w wychowaniu dzieciaka. Po prostu, olał gówniarza. W sumie, chłopak zupełnie normalny. No może nieco zahukany przez rozkwoczoną, apodyktyczną mamusię. Ale lekarze zalecili terapię... W sumie, to pierwszy raz przyjrzałem się różnym sposobom leczenia. Sprzedaż wszelkiego rodzaju antydepresantów, selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), jest bardzo wysoka. Pierwszy lek typu SSRI, prozac, szybko stał się najpowszechniej na świecie przepisywanym lekiem. Wielu psychiatrów,  reklamowało i reklamuje leki typu SSRI jako rewolucyjny krok naprzód w leczeniu zaburzeń umysłowych. często wypowiada zdanie że prozac sprawia, że pacjenci czują się „lepiej niż dobrze”. Próby kliniczne pokazywały jednak co innego. SSRI nie są skuteczniejsze od dwóch starszych klas a...