Alzheimer i demencja. Jak z nimi walczyć.
Demencja, otępienie, Alzheimer, Parkinson. Demencja i otępienie to jedno i to samo, mówione tylko innym językiem. Wbrew powszechnym opiniom otępienie nie jest normalnym ani naturalnym objawem procesów starzenia się. Wszystkie z wymienionych chorób, wymagają zdiagnozowania przez psychiatrę i neurologa. I radziłbym podejść do sprawy poważnie. Przykładowo depresja występująca w starszym wieku, ale nie koniecznie podeszłym, może bardzo przypominać objawy demencji, a właśnie prawidłowe rozpoznanie przypadłości i właściwe leczenie psychiatryczne przynosi trwałą poprawę. Dlaczego piszę o tym? Po pierwsze. Ponieważ mam kilku pacjentów, którzy mają "coś", co diagnozował lekarz rodzinny, wdrożył leczenie a "choroba" postępuje. Po drugie. Dotarłem do wyników badań, prowadzonych w Skandynawii i Europie Zachodniej, nieprzerwanie przez pięćdziesiąt lat. Wynika z nich że, angażowanie się w aktywność umysłową i fizyczną zmniejszasz ryzyko powstawania demencji i Alzheimera.Ale do rzeczy. Chorobę Alzheimera zaliczono do chorób spowodowanych nieprawidłowościami białkowymi, a dokładniej nieprawidłowym fałdowaniem łańcucha białkowego(chodzi o te takie bruzdy na mózgu). Jednocześnie stwierdzono brak wpływów czynników dziedzicznych, wynikających z genów. Pozwala to na łaczenie rozwoju choroby Alzheimera z toksynami przyjmowanymi z pożywieniem i brakiem aktywności. Demencja może być wynikiem Alzheimera, ale nie koniecznie. Może ona wynikac z choroby Parkinsona, kilku innych chorób układu nerwowego, ale również np z przebytego udaru mózgu. Sama choroba Parkinsona, to też sprawa skomplikowana. Ponieważ oprócz klasycznej choroby, znacznie częściej występuje "zespół parkinsonowski", mylony przez lekarzy właśnie z sama Chorobą, ale będący wynikiem innych czynników, bedzie więc zupełnie inaczej leczony. Ciekawostką, na rozgrzeszenie jest to, że badania kliniczne z ostatnich 30 lat wykazują, że palenie tytoniu zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby Parkinsona. Lekarze nieobeznani z tematem, często sugerują sie zesztywnieniem mięśni pacjenta. A to jest rzeczą naturalną przy porannym wstawaniu, czy po przebywaniu w jednej pozycji. Poza tym jest to fizjologiczna reakcja organizmu na doznany uraz. Czasem nawet uraz psychiczny.
Badania przedłużone o których wspomniałem udowadniają, że aktywność psychiczna i fizyczna były związane z niższym ryzykiem powstania demencji i Alzheimera. Być może najbardziej uderzający długoterminowy wynik pochodzi z równoległego badania Uniwersytetu w Göteborgu, opublikowanego w 2018 r. Wykazało ono, że kobiety o wysokim stopniu aktywności w młodym wieku, były o 90% mniej narażone na demencję kilka dziesięcioleci później.
Kognitywne i fizyczne aktywności w wieku średnim są połączone niezależnie ze zmniejszeniem ryzyka wystąpienia choroby Alzheimera, demencji i różnych podtypów demencji. Kobiety, które często angażują się w czynności poznawcze, w tym prace artystyczne, czytanie, robótki ręczne lub kluby towarzyskie, gdy były w wieku od 35 do 55 lat, o 50% rzadziej zapadały na chorobę Alzheimera w późniejszym wieku i o 35% rzadziej rozwijały się u nich demencje. Kobiety aktywne fizycznie były w wieku późnym o 53% rzadziej narażone na otępienie z chorobą naczyniowo-mózgową, a 57% rzadziej na otępienie mieszane. Przeprowadzono wiele badań dotyczących związku między działaniami a ryzykiem demencji. Obserwowano te kobiety przez ponad 5 dekad (50 lat). Jest to ważne, ponieważ niski poziom aktywności może być wczesnym objawem procesów demencji.
W tym badaniu populacyjnym oceniono 8000 kobiet, na przestrzeni od 1968 do 2018 roku. Na początku kobiety miały średni wiek 47 lat i były oceniane w czynnościach poznawczych intelektualnych. Artystyczne, manualne, klubowe i religijne, z częstotliwością każdej aktywności ocenianej jako brak / niski umiarkowany lub wysoki, stosując następujące wytyczne:
-Umiarkowana aktywność intelektualna polegała na czytaniu książki w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Wysoka aktywność intelektualna często czytała lub pisała.
-Umiarkowana działalność artystyczna odwiedziła koncert, teatr, wystawę sztuki w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Natomiast wysoka to częstsze uczestnictwo w powyższych wydarzeniach, gra na instrumencie, śpiew w chórze lub malarstwo.
-Umiarkowana aktywność manualna była robótkami w ciągu ostatnich 6 miesięcy lub ogrodnictwem w ciągu ostatniego roku. Wysoki to udział w realizacji wielu zainteresowań tego typu i podejmowanie częstszych działań.
-Umiarkowany stopień aktywności klubowej obejmował członkostwo i sporadyczne wizyty w klubie, stowarzyszeniu. Wysokie oznaczało aktywne uczestnictwo w działalności.
-Umiarkowany stopień aktywności religijnej obejmował obecność w kościele jeden raz w ciągu miesiąca i bierność w życiu parafialnym. wysoka, to frekwencja w kościele co najmniej 1 razy w tygodniu i czynna aktywność w życiu parafii.
Podzielono także uczestników na dwie grupy aktywności fizycznej. Osoby aktywne i pasywne. Dokonano tego w oparciu o oceny bazowe z wykorzystaniem skali poziomu aktywności fizycznej Saltin-Grimby . Aktywna grupa angażowała się w działania, które wahały się od lekkiej aktywności fizycznej, takiej jak chodzenie, ogrodnictwo, jazda na rowerze, co najmniej 4 godziny w tygodniu, do regularnych intensywnych ćwiczeń, takich jak bieganie lub pływanie kilka razy w tygodniu, czy uprawianie sportów wyczynowych. Nieaktywna, pasywna grupa osiadła,to głównie oglądający telewizję lub siedzący na ławeczce. W wielu punktach badania psychiatrzy lub pielęgniarki psychiatryczne przeprowadzali badania neuropsychiatryczne, stosując kryteria z podręcznika diagnostyki i statystyki zaburzeń psychicznych , wydanie trzecie zrewidowane ( DSM-III-R ). W okresie obserwacji u części kobiet rozpoznano otępienie,w tym chorobę Alzheimera, otępienie naczyniowe, otępienie mieszane i otępienie z mózgowo-naczyniowym choroba , w oparciu o ustalone kryteria i informacje z badań neuropsychiatrycznych, wywiadów informacyjnych, dokumentacji szpitalnej i danych z rejestru. Średni wiek w chwili otępienia wynosił 79,8. Kobiety z wysokim poziomem aktywności poznawczej znacznie zmniejszyły ryzyko całkowitej demencji i choroby Alzheimera, niż kobiety o niskim poziomie aktywności poznawczej. Kobiety, które często angażowały się w aktywność fizyczną w wieku średnim wykazywały dużo mniejsze ryzyko otępienia mieszanego i otępienie z chorobą naczyniowo-mózgową niż kobiety nieaktywne fizycznie... Drogie Panie. To samo dotyczy mężczyzn. wyłączcie więc swoim Panom telewizorek. Wyrwijcie piwko z ręki. I wygońcie trutnia do czytania, pisania, na ogródek albo gdzie tam chcecie. Byle coś robił Bo mózg pozbawiony bodźców, sam je tworzy...>>>>TomaszSarbiewski<<<<
Badania przedłużone o których wspomniałem udowadniają, że aktywność psychiczna i fizyczna były związane z niższym ryzykiem powstania demencji i Alzheimera. Być może najbardziej uderzający długoterminowy wynik pochodzi z równoległego badania Uniwersytetu w Göteborgu, opublikowanego w 2018 r. Wykazało ono, że kobiety o wysokim stopniu aktywności w młodym wieku, były o 90% mniej narażone na demencję kilka dziesięcioleci później.
Kognitywne i fizyczne aktywności w wieku średnim są połączone niezależnie ze zmniejszeniem ryzyka wystąpienia choroby Alzheimera, demencji i różnych podtypów demencji. Kobiety, które często angażują się w czynności poznawcze, w tym prace artystyczne, czytanie, robótki ręczne lub kluby towarzyskie, gdy były w wieku od 35 do 55 lat, o 50% rzadziej zapadały na chorobę Alzheimera w późniejszym wieku i o 35% rzadziej rozwijały się u nich demencje. Kobiety aktywne fizycznie były w wieku późnym o 53% rzadziej narażone na otępienie z chorobą naczyniowo-mózgową, a 57% rzadziej na otępienie mieszane. Przeprowadzono wiele badań dotyczących związku między działaniami a ryzykiem demencji. Obserwowano te kobiety przez ponad 5 dekad (50 lat). Jest to ważne, ponieważ niski poziom aktywności może być wczesnym objawem procesów demencji.
W tym badaniu populacyjnym oceniono 8000 kobiet, na przestrzeni od 1968 do 2018 roku. Na początku kobiety miały średni wiek 47 lat i były oceniane w czynnościach poznawczych intelektualnych. Artystyczne, manualne, klubowe i religijne, z częstotliwością każdej aktywności ocenianej jako brak / niski umiarkowany lub wysoki, stosując następujące wytyczne:
-Umiarkowana aktywność intelektualna polegała na czytaniu książki w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Wysoka aktywność intelektualna często czytała lub pisała.
-Umiarkowana działalność artystyczna odwiedziła koncert, teatr, wystawę sztuki w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Natomiast wysoka to częstsze uczestnictwo w powyższych wydarzeniach, gra na instrumencie, śpiew w chórze lub malarstwo.
-Umiarkowana aktywność manualna była robótkami w ciągu ostatnich 6 miesięcy lub ogrodnictwem w ciągu ostatniego roku. Wysoki to udział w realizacji wielu zainteresowań tego typu i podejmowanie częstszych działań.
-Umiarkowany stopień aktywności klubowej obejmował członkostwo i sporadyczne wizyty w klubie, stowarzyszeniu. Wysokie oznaczało aktywne uczestnictwo w działalności.
-Umiarkowany stopień aktywności religijnej obejmował obecność w kościele jeden raz w ciągu miesiąca i bierność w życiu parafialnym. wysoka, to frekwencja w kościele co najmniej 1 razy w tygodniu i czynna aktywność w życiu parafii.
Podzielono także uczestników na dwie grupy aktywności fizycznej. Osoby aktywne i pasywne. Dokonano tego w oparciu o oceny bazowe z wykorzystaniem skali poziomu aktywności fizycznej Saltin-Grimby . Aktywna grupa angażowała się w działania, które wahały się od lekkiej aktywności fizycznej, takiej jak chodzenie, ogrodnictwo, jazda na rowerze, co najmniej 4 godziny w tygodniu, do regularnych intensywnych ćwiczeń, takich jak bieganie lub pływanie kilka razy w tygodniu, czy uprawianie sportów wyczynowych. Nieaktywna, pasywna grupa osiadła,to głównie oglądający telewizję lub siedzący na ławeczce. W wielu punktach badania psychiatrzy lub pielęgniarki psychiatryczne przeprowadzali badania neuropsychiatryczne, stosując kryteria z podręcznika diagnostyki i statystyki zaburzeń psychicznych , wydanie trzecie zrewidowane ( DSM-III-R ). W okresie obserwacji u części kobiet rozpoznano otępienie,w tym chorobę Alzheimera, otępienie naczyniowe, otępienie mieszane i otępienie z mózgowo-naczyniowym choroba , w oparciu o ustalone kryteria i informacje z badań neuropsychiatrycznych, wywiadów informacyjnych, dokumentacji szpitalnej i danych z rejestru. Średni wiek w chwili otępienia wynosił 79,8. Kobiety z wysokim poziomem aktywności poznawczej znacznie zmniejszyły ryzyko całkowitej demencji i choroby Alzheimera, niż kobiety o niskim poziomie aktywności poznawczej. Kobiety, które często angażowały się w aktywność fizyczną w wieku średnim wykazywały dużo mniejsze ryzyko otępienia mieszanego i otępienie z chorobą naczyniowo-mózgową niż kobiety nieaktywne fizycznie... Drogie Panie. To samo dotyczy mężczyzn. wyłączcie więc swoim Panom telewizorek. Wyrwijcie piwko z ręki. I wygońcie trutnia do czytania, pisania, na ogródek albo gdzie tam chcecie. Byle coś robił Bo mózg pozbawiony bodźców, sam je tworzy...>>>>TomaszSarbiewski<<<<
