Oczy otwarte

Bliskość jest podstawową potrzebą człowieka, realizowaną w relacjach z innymi. Tak też kształtowane są wzorce bliskości, na podstawie doświadczeń w relacjach. Rodzina, w której panują dobre, zdrowe, bliskie relacje, daje solidną bazę do rozwoju dziecka. Matka i ojciec są ze sobą związani silną relacją miłosną i mając oparcie w sobie z dostateczną troską i czułością, zwracają się ku dziecku. Największe znaczenie ma pierwsza relacja z matką. Bez czułego, odpowiadającego na wszystkie potrzeby fizyczne i emocjonalne opiekuna, dziecko nie przeżyje albo zostanie poważnie okaleczone psychicznie. Dzieje się tak podczas poważnych zaniedbań emocjonalnych w relacji matka-dziecko.  Ta relacja to baza, z której wychodzi się z pewnym nastawieniem do innych. Niezmiernie istotne znaczenia dla kształtowania się bliskich relacji ma relacja z ojcem, a potem z innymi bliskimi, przyjaciółmi, rodziną. Pomimo niewątpliwych uwarunkowań wzorca bliskości poprzez związek z matką, wszystkie inne relacje rów...

Zbieranie coraz większej ilości informacji, przemyślane możliwości i ostrożne, wyważone decyzje są lepsze. Tak, no jasne. Ale jak to zrobić? Odkryć, rzadko dokonuje się celowo tak często, jak Ci się wydaje. Po prostu dlatego że, rozwiązanie jest poza doświadczeniem jakie zdobył mózg. To doświadczenie jest kształtowane przez przekonania, kulturę i uprzedzenia. A świadomy umysł, najprawdopodobniej nigdy go nie znajdzie. Analityczne poszukiwanie  rozwiązania przeczesuje całą treść umysłu, ale nic poza nią. Niestety. Te nowe odpowiedzi których szukasz, znajdują się poza jego znaną zawartością. Kiedy pozwolimy swojemu mózgowi na integrację nowych informacji z istniejącą wiedzą na poziomie podświadomości, może on nawiązać nowe połączenia i zobaczyć wzorce nieoczywiste dla świadomego umysłu. Jest bardziej prawdopodobne że,własnie wtedy twórcze rozwiązania i pomysły zaczną kiełkować w mózgu. Wolącym stosować nieświadome podejście do problemu, zamiast dochodzić do niego w celowym podejściu...

Przed udzieleniem sobie pochwały za powstrzymanie się od zjedzenia kolejnego ciasteczka, albo ukaraniem się za uleganie tejże pokusie, rozejrzyj się wokół. Niedawno stwierdzono że, samokontrola albo jej brak, jest zaraźliwy. Samo obserwowanie kogoś ,albo tylko myślenie o kimś z dobrze wykształconą sztuką samokontroli, zwiększa prawdopodobieństwo wysokiej samokontroli u obserwującego. Zachodzi efekt przeciwny do polaryzacji, tzn. ludzie ze słabą samokontrolą wpływają na innych negatywnie. samokontrola jest zaraźliwa, ponieważ po ekspozycji na dobrą lub złą samokontrolę zmienia się dostępność myśli o niej. Efekt ten jest tak potężny, że zobaczenie czyjegoś imienia na ekranie w 10-milisekundowym mignięciu zmieniało zachowanie ochotników. „Korzystanie z wpływów społecznych, które są pozytywne, może wzmóc samokontrolę”. Czyli, „Poprzez wytężanie samokontroli pomagasz innym ją sprawować”. Ludzie mają skłonność do naśladowania zachowań innych, a rzeczy takie jak palenie papierosów, zażywanie ...

Pierwsza wizyta u psychologa Pewną stabilizację w codziennym chaosie niosą mechanizmy obronne. Techniki poznawania i oceniania z których korzystamy wszyscy. Dziecko rozbudowuje mechanizmy obronne, by wprowadzić, choć namiastkę ładu i sensu do życia, by zmniejszyć cierpienie. Najczęściej używanymi mechanizmami są: wyparcie;  zapomnieć, by przetrwać. Zaprzeczenie; pozwala powiedzieć „tak nie jest”. To nieakceptowanie istniejącego stanu rzeczy, sztuczka w postrzeganiu, że to co się dzieje, nie ma miejsca, że coś nie jest prawdą. Racjonalizacja; twierdzimy, że coś ma miejsce, ale podajemy powód, który wszystkich uspokaja. Projekcja; rzutujemy uczucia na kogoś innego, jesteśmy przekonani, że przeżywa je ktoś inny. Izolacja;  pamiętamy fakty, ale nie towarzyszące im uczucia. Sublimacja; nieakceptowany impuls kierujemy ku akceptowanym celom. By utrzymać wspólną z rodzicami więź, dziecko stosuje również czynności zabezpieczające w postaci: selektywnego braku uwagi; wymazanie z pamię...

Dla skuteczności terapii powrót do przeszłości to konieczność. Wielu ludzi nie wierzy, że możliwe jest spojrzenie na siebie i swoje doświadczenia z innej, niż obecna perspektywy, zobaczenia w nich korzyści. Ponieważ często koncentrują się na negatywnych aspektach swojej osobowości oraz przykrych stanach emocjonalnych, które im towarzyszą. Ci, którzy zdecydowali się na terapię, odkrywają stopniowo, jak duży i obciążający wpływ mają ślady przeżyć z dzieciństwa i sposobów radzenia sobie z nimi, które odcisnęły się na ich psychice w postaci nieadaptacyjnych schematów przeżywania, zachowania traktowania siebie, bycia w bliskich relacjach. Tego typu samoświadomość może pogłębić postrzeganie siebie w negatywny sposób. „Zdrowienie” polega na powrocie do przeszłości. A najczęsciej do własnego dzieciństwa. Próbie zrozumienia go i uporządkowania. „Rozliczenie się” z przeszłością, "rozdrapywanie ran" jest konieczne i obejmuje między innymi wyrażenie emocji, których krzywdzone dziecko n...